Το σχέδιο του Ισραήλ για να απαντήσει στην επίθεση του Ιράν την 1η Οκτωβρίου είναι έτοιμο, σύμφωνα με πηγή με γνώση του θέματος που επικαλείται το CNN, χωρίς να δώσει περισσότερες πληροφορίες. Το αμερικανικό δίκτυο απευθύνθηκε στο ισραηλινό υπουργείο Άμυνας για σχόλια.
Από την πλευρά τους, Ισραηλινοί αξιωματούχοι, συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού, Μπενιαμίν Νετανιάχου, διαβεβαίωσαν τις ΗΠΑ ότι ένα χτύπημα – απάντηση κατά του Ιράν θα περιοριστεί σε στρατιωτικούς στόχους και όχι σε πετρελαϊκές ή πυρηνικές εγκαταστάσεις, σύμφωνα με την ίδια πηγή.
Υπενθυμίζεται ότι το Ιράν εκτόξευσε δεκάδες πυραύλους προς το Ισραήλ σε αντίποινα για τη δολοφονία του ηγέτη της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, του πολιτικού ηγέτη της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγιε, αλλά και άλλων προσώπων. Ο Νετανιάχου είχε ορκιστεί ότι το Ιράν θα «πλήρωνε» για την επίθεση.
Το μυστικό σχέδιο που το Ισραήλ ετοιμάζει επί 20 χρόνια για να πλήξει το Ιράν
Την ίδια ώρα, δημοσίευμα της Jerusalem Post κάνει λόγο για μυστικό σχέδιο που το Ισραήλ ετοιμάζει επί 20 χρόνια για να πλήξει το Ιράν.
Συγκεκριμένα, το Ισραήλ έχει επενδύσει δισεκατομμύρια στην προετοιμασία για ένα πιθανό χτύπημα στο Ιράν, αναπτύσσοντας στην πορεία εξειδικευμένα πυρομαχικά. Ορισμένες από αυτές τις δυνατότητες αποκαλύφθηκαν μόνο αφού πωλήθηκαν σε ξένες αεροπορικές δυνάμεις.
Τον περασμένο μήνα, το Ισραήλ διεξήγαγε άλλο ένα χτύπημα στην Υεμένη, αναπτύσσοντας αεροσκάφη F-15 από μια βάση 1.800 χιλιόμετρα μακριά, επιδεικνύοντας τις ικανότητές του στον αυτοσχεδιασμό.
Τα αεροσκάφη αυτά, τα οποία αρχικά είχαν σχεδιαστεί για αερομαχίες, τροποποιήθηκαν στο Ισραήλ για αποστολές κρούσης. Η ισραηλινή πολεμική αεροπορία τα εξόπλισε επίσης για να μεταφέρουν σύγχρονα πυρομαχικά τόσο από αμερικανικούς όσο και από ισραηλινούς κατασκευαστές.
Ωστόσο, μια επίθεση στο Ιράν αποτελεί μια πολύ πιο σύνθετη πρόκληση, παρά την παρόμοια απόσταση. Οι πυρηνικές εγκαταστάσεις και οι βάσεις βαλλιστικών πυραύλων του Ιράν είναι βαθιά ενσωματωμένες στο υπέδαφος, σε αντίθεση με λιγότερο προστατευμένους στόχους όπως οι τερματικοί σταθμοί πετρελαίου.
Επιπλέον, το Ιράν διαθέτει ένα προηγμένο σύστημα αεράμυνας, το οποίο έχει αναπτυχθεί κυρίως στο εσωτερικό του. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των Ιρανών το σύστημα αυτό ανταποκρίνεται στις δυνατότητες ρωσικών συστημάτων όπως το S-300, το οποίο μπορεί να αναχαιτίσει πυραύλους που εκτοξεύονται από το Ισραήλ.
Ωστόσο, το αποδιδόμενο από το Ισραήλ πλήγμα στο Ισφαχάν μετά την επίθεση του Ιράν τον Απρίλιο δεν αναχαιτίστηκε από αυτές τις προηγμένες άμυνες. Το Ιράν διατηρεί επίσης έναν απαρχαιωμένο στόλο αεροσκαφών, συμπεριλαμβανομένων ρωσικών MiG-29 και αμερικανικών F-14 από την εποχή του Σάχη, τα οποία συνεχίζουν να επιχειρούν παρά τις διεθνείς κυρώσεις.
Χτύπημα από απόσταση 1.800 χιλιομέτρων
Χτυπήματα σε απόσταση περίπου 2.000 χιλιομέτρων πραγματοποιούνται συνήθως από τις αμερικανικές και ρωσικές δυνάμεις με πυραύλους κρουζ και βομβαρδιστικά. Το Ισραήλ, ωστόσο, έχει διαθέσει σημαντικό μέρος της αμερικανικής βοήθειας για την απόκτηση μαχητικών αεροσκαφών ικανών να πετούν δύο ώρες κάθε φορά – από την προηγμένη μοίρα F-15I μέχρι τέσσερις μοίρες F-16I Sufa.
Η Lockheed Martin ανέπτυξε δεξαμενές καυσίμου ειδικά για αυτά τα αεροσκάφη, ενισχύοντας την εμβέλειά τους χωρίς να επηρεάζει σημαντικά την αεροδυναμική.
Ξένες αναφορές αναφέρουν ότι το Ισραήλ έχει αναπτύξει αποσπώμενες δεξαμενές καυσίμων για τα αεροσκάφη F-35, επιτρέποντάς τους να φτάσουν στο Ιράν διατηρώντας τις ικανότητες stealth. Χωρίς αυτές, το βεληνεκές τους είναι ανεπαρκές, και οι τυπικές δεξαμενές κάτω από τις πτέρυγες θέτουν σε κίνδυνο μεγάλο μέρος της αόρατότητάς τους.
Ακόμα, στα τέλη της δεκαετίας του 2000, οι αμυντικές βιομηχανίες του Ισραήλ παρουσίασαν επιθετικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς που εκτοξεύονται από μαχητικά αεροσκάφη.
Αν και λεπτομέρειες όπως το ακριβές βεληνεκές τους παραμένουν ασαφείς, είναι γνωστό ότι έχουν εμβέλεια εκατοντάδων χιλιομέτρων, επιτρέποντας πλήγματα εκτός της εμβέλειας της ιρανικής άμυνας.
Οι πύραυλοι αυτοί ταξιδεύουν με υπερηχητικές ταχύτητες, μειώνοντας τους χρόνους συναγερμού του εχθρού και περιπλέκοντας τις προσπάθειες αναχαίτισης, αυξάνοντας τις πιθανότητες να πετύχουν τον στόχο τους. Άλλοι πύραυλοι που χρησιμοποιεί το Ισραήλ είναι οι Rampage και Rocks.
Το πυραυλικό σύστημα
Ξένες πηγές αναφέρουν ότι το Ισραήλ διαθέτει ένα πυραυλικό σύστημα επιφανείας-επιφανείας, εξοπλισμένο τόσο με συμβατικές όσο και με πυρηνικές κεφαλές, γνωστό ως πύραυλοι «Jericho».
Παρά τους εκατοντάδες βαλλιστικούς πυραύλους που έχει εκτοξεύσει το Ιράν προς το Ισραήλ, η πιθανότητα το δεύτερο να χρησιμοποιήσει αυτούς τους πυραύλους σε ένα πλήγμα φαίνεται χαμηλή. Οι πύραυλοι αυτοί αναπτύχθηκαν αρχικά από τη γαλλική εταιρεία Dassault, η οποία αργότερα αναβαθμίστηκε από την IAI.
Το Ισραήλ διατηρεί μια πολιτική ασάφειας όσον αφορά τις δυνατότητές του σε αυτόν τον τομέα, ανακοινώνοντας συχνά «δοκιμές προώθησης πυραύλων» κατά τη διάρκεια εκτοξεύσεων από τη βάση του Palmachim.
Ωστόσο, η παρουσίαση του δορυφορικού εκτοξευτή «Shavit» το 1988 επιβεβαίωσε τις βαλλιστικές ικανότητες του Ισραήλ σε μεγάλες αποστάσεις, καθώς οποιοσδήποτε δορυφορικός εκτοξευτής μπορεί να προσαρμοστεί για στρατιωτική χρήση. Έτσι, οι πύραυλοι αυτοί αναμένεται να παραμείνουν προς το παρόν εκτός διαπραγμάτευσης.
Επιπλέον, η Elbit έχει αναπτύξει βόμβες διάρρηξης καταφυγίων, με την ονομασία 500MPR, ικανές να διαπερνούν έως και 4 μέτρα σκυρόδεμα. Οι βόμβες αυτές, που δοκιμάστηκαν σε αεροσκάφη F-15I, έχουν μικρότερο βεληνεκές, που φτάνει μερικές δεκάδες χιλιόμετρα ανάλογα με τη μέθοδο ανάπτυξης.
Πύραυλος cruise «PopEye Turbo»
Ένα άλλο ισραηλινό όπλο, γνωστό μόνο από ξένες αναφορές, είναι ο πύραυλος cruise «PopEye Turbo», που αναπτύχθηκε από τη Rafael με βεληνεκές 1.500 χλμ. Είναι σχεδιασμένος για εκτόξευση από υποβρύχια του ισραηλινού ναυτικού και μπορεί να μεταφέρει τόσο συμβατικές όσο και πυρηνικές κεφαλές.
Αυτό το βεληνεκές επιτρέπει στα ισραηλινά υποβρύχια να πλήξουν το Ιράν από την Ερυθρά Θάλασσα ή την Αραβική Θάλασσα χωρίς να εισέλθουν στον Περσικό Κόλπο.
Η εξαγωγή αυτών των προηγμένων πυρομαχικών σε έμπιστους ξένους πελάτες επιτρέπει στις ισραηλινές εταιρείες να επανεπενδύσουν στην ανάπτυξη πυραύλων και βομβών, μειώνοντας το κόστος για το υπουργείο Άμυνας του Ισραήλ.
Είναι πιθανό ότι μη αποκαλυπτόμενα πυρομαχικά αποθηκεύονται σε αποθήκες της ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή.
