Της Ταμάρα Λεϊζέροβιτς, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Η πανδημία του κορονοϊού είναι μια νέα πραγματικότητα που καταγράφηκε στη μνήμη κάθε ανθρώπου σε όλο σχεδόν το πλανήτη. Ο Υγειονομικός εγκλεισμός της Άνοιξης, ήταν ξεκάθαρα μονόδρομος για την προστασία μας και την προστασία των δικών μας ανθρώπων. Οι οδηγίες ήταν σαφείς. Παραμονή στο σπίτι και περιορισμένη επαφή με το συνάνθρωπο, διαφορετικά κινδυνεύεις από έναν «αόρατο εχθρό». Αλήθεια, τι αντίκτυπο έχουν στο ψυχικό μας κόσμο οι λέξεις «κίνδυνος» , «πανδημία», «εγκλεισμός», οι καθημερινές αναφορές στον αριθμό των θανόντων συνανθρώπων μας και η καλλιέργεια του φόβου της επαφής;
Ο εγκλεισμός της άνοιξης δεν ήταν βέβαια φυλακή, μας στέρησε αλλά και μας δίδαξε. Οπωσδήποτε είχε αντίκτυπο στη ψυχική μας υγεία, πρωτόγνωρες εμπειρίες, ακατάπαυστη ροή πληροφοριών από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αλλά και από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τι να πιστέψεις και τι να παραμερίσεις;
Από τα δυσκολότερα όλων η αβεβαιότητα για το μέλλον μας, η αστάθεια στα καθημερινά δεδομένα αλλά και ο κίνδυνος του θανάτου. Οι πρωτόγνωρες συνθήκες που βιώσαμε, γίνονται αντιληπτές από τον οργανισμό ως απειλητικές για την ζωή, άρα και ως τραυματικές.
Σύμφωνα με ευρήματα από παγκόσμια επιδημιολογική έρευνα, οι επιπτώσεις του εγκλεισμού και της κοινωνικής απομόνωσης περιλαμβάνουν συμπτώματα διαταραχής μετατραυματικού στρές,εξάντληση, αυξημένη ευερεθιστότητα, νευρικότητα, φόβο, συναισθηματική απομάκρυνση από άλλους, κατάθλιψη, μελαγχολία, αϋπνία, μειωμένη συγκέντρωση και μείωση της αποδοτικότητας στην εργασία,,θυμό και ενοχή, σύγχυση, κατάχρηση αλκοόλ και ναρκωτικών ουσιών. Αρκετά από τα συμπτώματα αυτά μας συνοδεύουν και σε διάστημα 3-6 μηνών, μετά τη λήξη του εγκλεισμού. Ωστόσο υιοθετήθηκαν νέες συνήθειες και άλλες διακόπηκαν, παρατηρήθηκε μεταβολή στη συμπεριφορά μας και σχεδόν σε όλη την κοσμοθεωρία μας.
Τα όσα μας δίδαξε ο εγκλεισμός είναι εξίσου σημαντικά, μας δόθηκε χρόνος ! Αναμφισβήτητα οι πρώτες δέκα μέρες ήταν οι δυσκολότερες μιας και έπρεπε να διαχειριστούμε όλες αυτές τις ώρες της ημέρας, κλεισμένοι στα σπίτια μας. Επίσης όσοι ζουν με οικογένεια τους δόθηκε χρόνος να γνωριστούν από την αρχή, άλλοι αγαπήθηκαν ενώ άλλοι με μεγάλη δυσαρέσκεια ήρθαν αντιμέτωποι με επικοινωνιακό και συμβιωτικό χάσμα. Πολλά συναισθήματα είχαν σκεπαστεί από το πέπλο της ρουτίνας, είτε θετικά είτε αρνητικά. Μας δόθηκε χρόνος απλώς να παρατηρήσουμε, τον/την σύντροφο μας,τα παιδιά μας, τους γονείς μας, τα αδέλφια μας. Να γνωρίσουμε τους γείτονες μας, έστω και από απόσταση. Σε γενικές γραμμές δοκιμαστηκαμε ως άνθρωποι, ως υπεύθυνοι πολίτες και σίγουρα αναθεωρήσαμε την αξία της ζωής.
Tο εντυπωσιακό μετά την άρση των μέτρων και την επιστροφή στη καθημερινότητα ήταν τα αιτήματα των θεραπευόμενων. Όσοι κατέφθασαν στα γραφεία των ειδικών ψυχικής υγείας, ως επί το πλείστον μιλούσαν για αλλαγές που αφορούσαν τα οικογενειακά ζητήματα, αναφέρομαι είτε σε διαζύγια είτε σε τεκνοποίηση. Ενώ άλλοι συνάνθρωποί μας είχαν αναζητήσεις ως προς την επαγγελματική τους ταυτότητα. Παρατηρήθηκε μια κινητικότητα, μια επιθυμία να “προλάβουν” να ζήσουν τα όσα για χρόνια ανέβαλλαν. Σε αυτό έπαιξε ρόλο η συνειδητοποίηση της θνησιμότητας αλλά και ότι ο χρόνος μας είναι πεπερασμένος. Ο εγκλεισμός ως “ταξίδι αυτογνωσίας”.
Από τα μέσα Ιουλίου, σε μια προσπάθεια να ορθοποδήσει η οικονομία με την προσέλευση τουριστών, δυστυχώς έχουμε και την δυναμική επιστροφή του ιού. Μαζί με την άνοδο των κρουσμάτων, έχουμε και τη ταλάντευση της ψυχικής μας αντοχής.Καλό θα ήταν οι ευπαθείς ομάδες να είναι προσεκτικές, να μην υπερβάλλουμε και να μην επιτρέψουμε στις σκέψεις μας να μας πανικοβάλλουν. Στις ευπαθείς ομάδες δεν ανήκουν μόνο οι άνθρωποι με προβλήματα υγείας, αλλά και οι εκείνοι που πάσχουν από χρόνια ψυχικά νοσήματα. Ο πανικός είναι κακός σύμβουλος, μας διεγείρει συναισθηματικά και θολώνει τη κρίση μας, μας τρομοκρατεί ψυχικά και σωματικά. Μην διστάσετε να συζητήσετε τις ανησυχίες σας και τους φόβους σας με τα έμπιστά σας πρόσωπα.. Σε περίπτωση που νιώθετε αδυναμία να ανταπεξέλθετε, μην πιέσετε περισσότερο τον εαυτό σας και απευθυνθείτε σε ειδικό ψυχικής υγείας. Η Ψυχική υγεία είναι εξίσου σημαντική με τη σωματική και χρειάζεται τη φροντίδα και την ανάλογη αντιμετώπιση.
Ας μην δώσουμε το περιθώριο αυτή η επιδημιολογική-κοινωνική κρίση να παραμορφώσει τη ποιότητα της ζωής μας. Εν αναμονή των γεγονότων, καλό θα ήταν να ενεργοποιήσουμε τη προσαρμοστικότητα του χαρακτήρα μας και να βρούμε ο καθένας μας τον δικό του τρόπο χαλάρωσης με ευχάριστες δραστηριότητες, προσευχή, δημιουργική ενασχόληση, γυμναστική. Άλλωστε μην ξεχνάμε οτι ζωή χωρίς δυσκολίες δεν υφίσταται και πολλές φορές τα γεγονότα δεν εξελίσσονται όπως τα περιμένουμε. Ας ενεργοποιήσουμε τις προσωπικές μας δυνάμεις . Μην αφήσουμε τις αρνητικές σκέψεις να μας παρασύρουν σε ένα φαύλο κύκλο θλίψης και απραξίας. Εφοδιασμένοι με ψυχραιμία μόνο κερδισμένοι θα βγούμε από αυτόν τον αγώνα.
Καλή δύναμη σε όλους μας.
Η Ταμάρα Λεϊζέροβιτς είναι Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας.
Διεύθυνση: Πάρνηθος 23 (Εμπορικό Κέντρο Στάμου), 3ο όροφος, Αχαρνές, ΤΚ 13674
Τηλέφωνο: 2111137021
Κινητό: 6944 686 886
Site: http://leizerovich.gr/
Πηγή: Εφημερίδα «Η Φωνή Της Ανατολικής Αττικής»
