Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ αναδείχθηκε από το Politico ως «ο πιο ισχυρός άνθρωπος στην Ευρώπη» για το 2026, στο πλαίσιο της ετήσιας λίστας Politico 28, που καταγράφει τα πρόσωπα με τη μεγαλύτερη επιρροή στην ευρωπαϊκή πολιτική και χάραξη πολιτικής.
Πρόκειται για την πρώτη φορά εδώ και μία δεκαετία που στην κορυφή της κατάταξης δεν βρίσκεται Ευρωπαίος ηγέτης.
Σύμφωνα με την ανάλυση του Politico, η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με έναν «απρόβλεπτο και κυρίαρχο εταίρο», του οποίου οι αποφάσεις μπορούν να ανατρέψουν ισορροπίες στην ήπειρο από τη μία μέρα στην άλλη. «Είναι άλλοτε εταίρος, άλλοτε απειλή και πάντοτε δύναμη που αναδιαμορφώνει τη σχέση με δικούς της όρους», αναφέρει το εισαγωγικό σημείωμα του αφιερώματος.
Η ανάδειξη Τραμπ στην κορυφή της λίστας συνδέεται άμεσα με τον ρόλο των ΗΠΑ στον πόλεμο στην Ουκρανία, τις πιέσεις προς το ΝΑΤΟ, τη νέα Εθνική Στρατηγική Ασφαλείας της Ουάσιγκτον και τις παρεμβάσεις του στη δημόσια ευρωπαϊκή πολιτική συζήτηση για τη μετανάστευση, την άμυνα και το εμπόριο.
Το Politico επισημαίνει ότι «κανένα πρόσωπο δεν άσκησε φέτος μεγαλύτερη επιρροή εντός ή επί της Ευρώπης από τον Αμερικανό πρόεδρο».
Στην ίδια λίστα περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ως «ο προβοκάτορας», η πρόεδρος της Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ως «το σιδερένιο χέρι», ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε, η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι, ο Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν και ο Ουγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπαν.
Στην κατηγορία «10 to Watch», το Politico ξεχωρίζει νέα πρόσωπα που αναμένεται να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο το επόμενο διάστημα στις Βρυξέλλες και στις εθνικές πολιτικές σκηνές, σε ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από τον πόλεμο στην Ουκρανία, την αστάθεια στις σχέσεις με τις ΗΠΑ και τις πιέσεις από αυταρχικές δυνάμεις.
Μεταξύ αυτών και η Πόπη Παπανδρέου, Ευρωπαία Εισαγγελέας.
Η επιλογή Τραμπ ως κορυφαίου παράγοντα επιρροής αποτυπώνει, σύμφωνα με την ανάλυση του Politico, τη μετατόπιση του κέντρου βάρους της ευρωπαϊκής πολιτικής εκτός της ίδιας της ηπείρου, σε μια περίοδο όπου κρίσιμες στρατηγικές αποφάσεις για την ασφάλεια, την οικονομία και τη γεωπολιτική ισορροπία της Ευρώπης λαμβάνονται στην Ουάσιγκτον.
Πηγή: Politico
