ΟΤούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε ότι οι δημοτικές εκλογές τον Μάρτιο θα είναι οι τελευταίες του, σηματοδοτώντας το τέλος μίας εικοσαετούς πορείας στην εξουσία, από το 2003.
«Δουλεύω ασταμάτητα. Τρέχουμε χωρίς ανάσα γιατί, για μένα, είναι ένας τελικός», είπε σε μια συνάντηση για το Τουρκικό Ίδρυμα Νεολαίας (TUGVA). «Με την εξουσία που μου δίνει ο νόμος, αυτές οι εκλογές είναι οι τελευταίες μου εκλογές», πρόσθεσε, όπως μεταφέρει το Deustche Welle.
O Ερντογάν πιστεύει ότι το συντηρητικό του κόμμα, Δικαιοσύνη και Ανάπτυξη (AKP), θα παραμείνει στην εξουσία μετά την αποχώρησή του από τον πολιτικό «στίβο», χαρακτηρίζοντας τις επερχόμενες τοπικές εκλογές «μια ευλογία για τους αδελφούς που έρχονται μετά από εμένα», ενώ σημείωσε πως «Θα υπάρξει μεταβίβαση εμπιστοσύνης».
Ποιος θα είναι ο διάδοχος
Φυσικά το φλέγον ερώτημα μετά από μία τέτοια ανακοίνωση είναι και αυτό της διαδοχής, το οποίο μάλλον αποτελεί γρίφο. Χωρίς ξεκάθαρη ανακοίνωση από πελυράς Άγκυρας, όπως σχολιάζει το The Conversation, ο γαμπρός του Ερντογάν, Μπεράτ Αλμπαϊράκ, δεν αποτελεί πιθανό υποψήφιο καθώς έχει αποσυρθεί από την πολιτική.
Η λύση ίσως βρίσκεται όμως σε άλλον ένα από τους γαμπρούς του, τον πολλά υποσχόμενο Σελτσούκ Μπαϊρακτάρ. Ήδη φτασμένος, ως πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου και επικεφαλής τεχνολογίας του τουρκικού ομίλου αεροδιαστημικής Baykar, και παραγωγός των διάσημων drones και μη επανδρωμένων αεροσκαφών που φέρουν το όνομά του, μπορεί να είναι ο καλύτερος για να εκπληρώσει αυτήν την αποστολή, όπως αναφέρει το Foreign Policy.
Τα στρατιωτικά και τεχνολογικά επιτεύγματά του έχουν εκτοξεύσει τον Μπαϊρακτάρ στη δημόσια σφαίρα με συντριπτική δημοφιλία. Όπως σημειώνει το μέσο, τη συμπάθεια του κοινού εξασφάλισε προπαγανδίζοντας ένα ιδιαίτερο αφήγημα τεχνο-εθνικισμού, όπου η τεχνολογία θα είναι η αιχμή του δόρατος για τις γεωπολιτικές και εθνικιστικές βλέψεις της Τουρκίας.
Και εκεί βάζει ακόμα ένα επικοινωνιακό «τρίποντο», αφού στη σύζευξη τεχνολογικής υπεροχής και νύξεων για γεωπολιτική επικράτηση βρίσκει οπαδούς τόσο σε πιο συντηρητικές όσο και σε πιο «κοσμικές» συνιστώσες της κοινωνίας.
