COVID–ΔΗΜΟΣ ΑΧΑΡΝΩΝ 1-0 – Τι πήγε λάθος

Tου Νικόλαου Καδά

Ο Νικόλαος Καδάς*

Η παγκόσμια εξάπλωση του κορονοϊού έχει σαν αποτέλεσμα την συλλογική ανασφάλεια δείχνοντας πως δεν κάνει διακρίσεις, δεν έχει σύνορα, διαταράσσοντας ακόμα και τις πιο «θωρακισμένες» και ανεπτυγμένες οικονομίες. Η καθημερινότητα μας καταρρέει, μη ξέροντας εάν είμαστε στην αρχή, στα μέσα ή στο τέλος μιας συνθήκης που ήρθε για να μείνει (;) αλλάζοντας ριζικά τον τρόπο με τον οποίο κινούμαστε, εργαζόμαστε, προγραμματίζουμε το μέλλον μας.
Σήμερα, μετά από 10 μήνες γνωριμίας με τον ιό παραμένει μείζον ζήτημα η προστασία σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο κατά την πρόληψη, έκθεση και αντιμετώπισή του. Συγκεκριμένα, οι Δήμοι, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους και παρά τις δυσκολίες, διαφυλάσσουν τη δημόσια υγεία, κάνοντας σημαντικά βήματα μπροστά ως προς την
καλύτερη εξυπηρέτηση και διευκόλυνση των πολιτών μέσω της ψηφιακής αναβάθμισης των υπηρεσιών τους. Παράλληλα, αναδεικνύουν για μια ακόμη φορά το ανθρώπινο πρόσωπο της αυτοδιοίκησης μέσα από τις κοινωνικές τους δράσεις και πρωτοβουλίες. Προσπάθεια που απαιτείται να συνεχιστεί με ακόμη εντατικότερο ρυθμό, ώστε να γίνει πράξη το όραμα των Ψηφιακών Δήμων.
Τι πήγε όμως λάθος στην περίπτωση του Δήμου Αχαρνών, την στιγμή που ολόκληρη η Αττική «απελευθερώνεται» σταδιακά ο Δήμος τίθεται σε τοπικό lockdown τις δύο τελευταίες εβδομάδες;

Βεβιασμένες λύσεις, χωρίς σχέδιο δράσης, αδυναμία προσαρμογής σε νέα δεδομένα (;)

Ο εκάστοτε δήμος οφείλει να τελεί υπό μια νέα τάξη πραγμάτων όπου πρέπει να προασπίζει τη δημόσια υγεία, να προστατεύει τις ευπαθείς ομάδες συνεχίζοντας την εύρυθμη λειτουργία του. Αναρωτιέμαι…

Υπήρξε πρόληψη την στιγμή που όλοι γνωρίζουμε πως μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού του Δήμου Αχαρνών δηλώνει ότι ανήκει στο κίνημα των αρνητών της μάσκας και σε αυτούς που δεν πιστεύουν στην ύπαρξη του ιού; Ένας δήμος με ανεπαρκείς χώρους πράσινου, αναψυχής (πάρκα, πλατείες, κλπ) και άθλησης προσφέρει ποιοτική καθημερινότητα σε περίοδο εγκλεισμού;
ΝΑΙ ΜΠΟΡΕΙ!

Ενδεικτικά, μια σειρά προτάσεων χαμηλού κόστους και πάντοτε με αρωγό τους αρμόδιους φορείς της κεντρικής διοίκησης είναι:

Στήριξη της τοπικής αγοράς (εκτός της οικονομικής και σε θέματα marketing, καινοτομίας, κλπ)

– Δημιουργία γραμμής ψυχολογικής στήριξης (φαινομένων ενδοοικογενειακής βίας, κατάθλιψης, κλπ)

– Αύξηση περιπολιών – ελέγχων για την τήρηση των μέτρων, συνεργασία Αστυνομίας και Δημοτικής Αστυνομίας

– Συνεχή ενημέρωση μέσω social media (καμπάνια ενημέρωσης)

– Δημιουργία Covid Spot (κέντρο ενημέρωσης) σε σημεία όπως Δημαρχείο, ΚΕΠ, κλπ.

– Δημιουργία Health Spot (παρουσίαση αρθρογραφίας – βίντεο εθελοντών ιατρών της περιοχής)

Προτάσεις απασχόλησης και δράσεις που απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες, σε τοπικό επίπεδο και κοινοποίηση δράσεων μεγάλων φορέων πολιτισμού (SNFCC, elculture@home, κλπ)

Όλα τα παραπάνω θα μπορούσαν να τεθούν σε εφαρμογή προς αποφυγή των σκληρών αποφάσεων τόσο στην τοπική οικονομία, όσο και στην καθημερινότητα των κατοίκων.

Σίγουρα όμως αποτελούν μια διέξοδο στην υφιστάμενη κατάσταση ώστε να προαχθεί το ζητούμενο αίσθημα ασφάλειας της τοπικής κοινωνίας. Οφείλουμε να διαχειριστούμε το όλο ζήτημα ως αναγκαιότητα και όχι ως επικοινωνιακό τρικ.

«…Κάποιοι θέλησαν να δώσουν ιδεολογικό χρώμα στην πανδημία. Αυτές οι αναλύσεις είναι εκτός θέματος…», είπε στη Βουλή ο Πρωθυπουργός, συμπληρώνοντας είπε πως «…η μόνη ιδεολογία είναι η προστασία της δημόσιας υγείας. Το κράτος που προστατεύει χωρίς να καταπιέζει, που καθοδηγεί χωρίς να ποδηγετεί…».

ΜΟΝΟ εάν εργαστούμε όλοι μαζί θα μπορέσουμε να καταφέρουμε να ξεφύγουμε από μια τόσο δυσάρεστη κατάσταση, που μας στερεί την ελευθερία μας και την επαφή με τους αγαπημένους μας ανθρώπους. Οφείλουμε όχι μόνο να παρακολουθούμε, αλλά και να έχουμε λόγο στον τρόπο που ασκείται η βιο-πολιτική σε όλα τα πεδία της καθημερινής μας ζωής. Το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση είναι να αντιληφθούμε το πλαίσιο μέσα στο οποίο οι ανταγωνιστικές αξίες έρχονται σε σύγκρουση. Συχνά αναπτύσσονται πολιτικές και συγκεκριμένα συμφέροντα τα οποία εκμεταλλεύονται την κρίση ως ευκαιρία υποβάθμισης της δημοκρατίας και προώθησης ιδιοτελών σκοπών.

Εκεί είναι που οφείλουμε να συγκρουστούμε.

(Διευκρινίζεται ότι το άρθρο γράφτηκε και παραδόθηκε πριν την ένταξη όλης της Αττικής στις «κόκκινες» περιοχές)

*Πολιτικός Μηχανικός
Msc. – Mfield. IN CIVIL ENGINEERING
CITY UNIVERSITY OF LONDON

Recommended For You

About the Author: efoni