Παρότι η Νέα Δημοκρατία παραμένει στην πρόθεση ψήφου κάτω από το 25% στη δημοσκόπηση της RealPolls, η θετική αποτίμηση των ενεργειακών συμφωνιών μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ στο Ζάππειο την ανεβάζει για πρώτη φορά μετά το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ πάνω από το 30% στην πρόβλεψη εκλογικού αποτελέσματος.
Στην πρόθεση ψήφου, η Νέα Δημοκρατία φτάνει το 24,2%, ενώ το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ επιστρέφει σε διψήφιο ποσοστό, στο 10%, εμφανίζοντας σημαντική άνοδο σε σχέση με τον Οκτώβριο. Η κάμψη της Πλεύσης Ελευθερίας στο 6,1% επιτρέπει στην Ελληνική Λύση να αναδειχθεί σε τρίτη δύναμη με 7,5%, ενώ το ΚΚΕ σταθεροποιείται κοντά στο 6%. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η άνοδος της Φωνής της Λογικής στο 4,3%, την ώρα που ΣΥΡΙΖΑ και ΜέΡΑ25 χάνουν έδαφος, κατρακυλώντας στο 3,5% και 3,2% αντίστοιχα. Παράλληλα, αυξάνεται τόσο η «αδιευκρίνιστη ψήφος» όσο και η πρόθεση για «Άλλο κόμμα», δείχνοντας ένα εκλογικό σώμα πιο ρευστό και επιφυλακτικό.
Ακόμη πιο χαρακτηριστική είναι η εικόνα στην πρόβλεψη εκλογικού αποτελέσματος: η ΝΔ σπάει για πρώτη φορά μετά το καλοκαίρι το φράγμα του 30%, φτάνοντας το 30,6%, ενώ το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ απογειώνεται στο 13,9%. Το κέρδος αυτό συνδέεται ευθέως με την αποδυνάμωση της ατζέντας των Τεμπών και την πτώση της Πλεύσης Ελευθερίας, που χάνει τρεις μονάδες. Την ίδια στιγμή, ο ΣΥΡΙΖΑ υποχωρεί στο 5,6%, με τον παράγοντα «Τσίπρας» να λειτουργεί, σύμφωνα με την έρευνα, περισσότερο ως επιβάρυνση παρά ως μοχλός ανάκαμψης.
Οι ενεργειακές συμφωνίες καταγράφουν ευρεία αποδοχή, τόσο για τις γεωτρήσεις της ExxonMobil στο Ιόνιο όσο και για τον ρόλο της Ελλάδας ως κόμβου LNG, με σημαντικό μέρος των πολιτών να τις βλέπει ως θετικές για τα εθνικά συμφέροντα και την ασφάλεια απέναντι στην Τουρκία. Ωστόσο, η πλειοψηφία δεν πιστεύει ότι θα βελτιώσουν την προσωπική οικονομική της κατάσταση, αναδεικνύοντας την απόσταση ανάμεσα στη γεωστρατηγική εικόνα και την καθημερινότητα.
Στο εσωτερικό μέτωπο, η οικονομία και τα ζητήματα καθημερινότητας παραμένουν ο καθοριστικός παράγοντας ψήφου για 7 στους 10 πολίτες. Παρότι η κυβέρνηση προηγείται της αντιπολίτευσης σχεδόν σε όλα τα ερωτήματα για το ποιος μπορεί να δώσει λύσεις, κυρίαρχη απάντηση παραμένει το «κανείς από τους δύο». Ακόμα και για τις ίδιες τις ενεργειακές συμφωνίες, η πλειοψηφία δηλώνει ότι δεν αναμένει βελτίωση στο πορτοφόλι της.
Σε σύγκριση με τους τελευταίους τέσσερις εκλεγμένους πρωθυπουργούς, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αξιολογείται ως ο πιο αποτελεσματικός στην άμεση επίλυση προβλημάτων και ιδίως στις μεταρρυθμίσεις, όπου καταγράφει σαφές προβάδισμα έναντι των αντιπάλων του. Ο Αλέξης Τσίπρας διατηρεί ένα σημαντικό, αλλά δεύτερο, ποσοστό αποδοχής, χωρίς όμως να μεταφράζεται αυτό σε ενίσχυση του κόμματός του.
Αντίθετα, τα σενάρια για ενδεχόμενη κάθοδο νέων κομμάτων με επικεφαλής τον Αντώνη Σαμαρά ή τον Αλέξη Τσίπρα δεν φαίνεται να συγκινούν ιδιαίτερα τους ψηφοφόρους. Για ένα πιθανό κόμμα Σαμαρά, περίπου τρεις στους τέσσερις δηλώνουν ότι δεν θα τον ψήφιζαν σε καμία περίπτωση, ενώ η προθυμία για στήριξη ενός «κόμματος Τσίπρα» μειώνεται σε σχέση με τον Οκτώβριο, με τα ποσοστά της κατηγορίας «καθόλου πιθανό» να αυξάνονται.
Παρά την έντονη κριτική στην εξωτερική πολιτική –με πολλούς να δηλώνουν ότι «η Ελλάδα δεν βρίσκεται στη σωστή πλευρά της Ιστορίας»– ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξακολουθεί να θεωρείται ο πιο ικανός για την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων και για την προώθηση μεταρρυθμίσεων, όταν συγκρίνεται με τους άλλους πρόσφατους πρωθυπουργούς. Την ίδια στιγμή, η οικονομία και τα ζητήματα καθημερινότητας παραμένουν ο βασικός οδηγός ψήφου για επτά στους δέκα πολίτες, με το πιο ηχηρό εύρημα να είναι ότι, παρά το προβάδισμα της κυβέρνησης έναντι της αντιπολίτευσης σε αρκετά πεδία, πολλοί εξακολουθούν να πιστεύουν ότι «κανείς από τους δύο» δεν μπορεί πραγματικά να λύσει τα προβλήματά τους.
