Σάλος προκλήθηκε σήμερα μετά από τη δήλωση που έκανε ο καθηγητής ιατρικής και υποψήφιος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στην Εύβοια, Σπύρος Πνευματικός, για τους καρκινοπαθείς όπου ανέφερε ότι «επειδή δεν έχει καλή πρόγνωση, πρέπει κάποια στιγμή να τραβήξουμε μία γραμμή. Γιατί; Γιατί είναι πάρα πολύ δύσκολο να μπορέσουμε να αντεπεξέλθουμε στα έξοδα που χρειάζονται για την αντιμετώπιση των συνανθρώπων».
Ο κ. Γραμματικός, στην ουσία, ανέφερε στη ραδιοφωνική του συνέντευξη στον ΣΚΑΪ ότι για να μειωθεί το κόστος τόσο στα νοσοκομεία όσο και στο ΕΣΥ, θα πρέπει να γίνεται «διαλογή ασθενών» στη λογική της αναλογίας «κόστους-οφέλους» (cost benefit ratio). Μάλιστα, χαρακτήρισε την πρόταση ως «ανθρώπινη» και την οποία κάνει ενώ η χώρα θρηνεί τις τελευταίες ημέρες τον θάνατο ανθρώπων λόγω καθυστέρησης των ασθενοφόρων.
Τι ανέφερε χαρακτηριστικά
«Ένας καρκινοπαθής τελικού σταδίου δεν είναι υποχρεωτικό… δεν θα τα καταφέρει, δεν έχει καλή πρόγνωση, πρέπει κάποια στιγμή να τραβήξουμε μια γραμμή. Γιατί; Γιατί είναι πάρα πολύ δύσκολο να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στα έξοδα που χρειάζονται για την αντιμετώπιση των συνανθρώπων».
Ο ίδιος συνέκρινε την παραπάνω περίπτωση με το παράδειγμα των ΗΠΑ, όπου και είναι γνωστό πως «κυριαρχεί» το σύστημα της ιδιωτικής υγείας με όποιες συνέπειες και αν έχει αυτό στους ασθενείς, όπου γίνεται, όπως είπε, cost benefit ratio.
«Πρέπει να δούμε την αξιολόγηση των πράξεων. Πόσες απ’ αυτές τις πράξεις που κάνουμε κάθε μέρα χρειάζονται; Δηλαδή ένα κόστος τεραστίων διαστάσεων μπορεί να γίνει αν περιορίσουμε μερικά πράγματα απ’ αυτά που δεν χρειάζονται να γίνουν. Δεν σημαίνει ότι δεν αγαπάμε τον άρρωστο αν πάμε και του πούμε ότι “δεν έχει νόημα να κάνουμε αυτό για σας”. Ένας καρκινοπαθής τελικού σταδίου δεν είναι υποχρεωτικό… Δεν θα τα καταφέρει, δεν έχει καλή πρόγνωση, πρέπει κάποια στιγμή να τραβήξουμε μια γραμμή. Γιατί; Γιατί είναι πάρα πολύ δύσκολο να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στα έξοδα που χρειάζονται για την αντιμετώπιση των συνανθρώπων. Υπάρχει ένα σημείο που δεν έχεις λόγο να κάνεις κάτι παραπάνω. Θα μου πει κάποιος ότι ο καλός Θεός έχει αποφασίσει διαφορετικά. Μα πράγματι, αλήθεια είναι αυτό το πράγμα, στο τέλος της ημέρας όμως τι θα γίνει;
Αυτά τα πράγματα τα έχουν δει… Η Αμερική είναι ένα τρομακτικό παράδειγμα: Ψάχνουν τα πάντα, ψάχνουν το κόστος των πράξεων, το cost benefit ratio σε μία πράξη κτλ. Όταν είχαμε πάει στις αρχές της δεκαετίας του ’90 με τη γυναίκα μου στην Αμερική, η πρώτη συζήτηση που είχαμε ακούσει ήταν πραγματικά πόσο ακριβό είναι το αμερικάνικο σύστημα. Γιατί ήταν τόσο πολύ ακριβό; Γιατί όλοι φτάνανε στο νοσοκομείο, σε όποια κατάσταση κι αν ήταν και γινόντουσαν τα πάντα για όλους. Και με αυτό τον τρόπο ανακαλύψανε ότι μετά από λίγο καιρό δεν θα μπορούσαν να παρέχουν υπηρεσίες σε κανέναν. Άρα θα πρέπει να κάνουν μια σχετική επιλογή το πόσο μπορούν να ξοδέψουν… Ακούγεται λίγο κυνικό – Δεν είναι κυνικό, είναι ανθρώπινο».
Πνευματικός: «Ζητώ συγγνώμη αν υπήρξε παρερμηνεία»
Έπειτα από τη συγκεκριμένη τοποθέτηση του κ. Πνευματικού, υπήρξε επικοινωνία με τον Γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ Παύλο Μαρινάκη ο οποίος τον κάλεσε τον υποψήφιο βουλευτή και του εξέφρασε την έντονη δυσφορία του.
Κατόπιν της επικοινωνίας ο κ. Πνευματικός έβγαλε την ακόλουθη διευκρινιστική δήλωση, ζητώντας συγγνώμη: «Σήμερα το πρωί, είχα μία συζήτηση επιστημονικού καθαρά περιεχομένου στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ πάνω στα θέματα της υγείας. Δυστυχώς, κάποια από τα λεγόμενά μου, δεδομένου και του περιορισμένου χρόνου που είχα να αναλύσω ένα τόσο δύσκολο θέμα, παρερμηνεύθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν μεμονωμένες φράσεις από κάποιους που σκόπιμα θέλησαν να τα διαστρεβλώσουν.
Ως δημόσιος λειτουργός της υγείας, όλα τα χρόνια της σταδιοδρομίας μου, έχω αποδείξει εμπράκτως την αγάπη μου προς τον ασθενή και την ξεκάθαρη και βαθιά πεποίθησή μου ότι η ανθρώπινη ζωή είναι ιερή και αποτελεί απόλυτη αξία. Με αυτό τον γνώμονα κινήθηκα πάντα κι αυτό αποτελεί απαράβατη αρχή για μένα και στην επιστημονική μου προσφορά, αλλά και στην πολιτική μου δραστηριότητα.
Ζητώ ειλικρινά συγγνώμη από κάθε πολίτη και ασθενή χωριστά, αν κάποια από τα λεγόμενά μου άφησαν οποιοδήποτε περιθώριο παρερμηνείας»
