Παρομοιάζοντας τις εκκλήσεις των πυροσβεστών για ενισχύσεις με τη λαχτάρα ενός παιδιού για το παιχνίδι του ξεκίνησε την κατάθεσή του ένας υπάλληλος του δήμου Ραφήνας Πικερμίου στη δίκη για την εθνική τραγωδία με τους 104 νεκρούς στο Μάτι Αττικής τον Ιούλιο του 2018.
«Οι αξιωματικοί της Πυροσβεστικής που ήταν στο μέτωπο της φωτιάς στο Μάτι παρακαλούσαν για δυνάμεις, όπως ένα παιδί ζητά πίσω το παιχνίδι του. Βλέπαμε ο ένας στο βλέμμα του άλλου την απόγνωση» περιέγραψε ο Μανώλης Τσαλιαγκός, που ήταν ο πρώτος άνθρωπος που αντιλήφθηκε το ξέσπασμα της φωτιάς στο Νταού Πεντέλης.
«Ειδοποίησα το 199 και μέσω ασυρμάτου στις 16:40. Μίλησα στο κέντρο αλλά δεν έλαβα απάντηση. Ξεκίνησα με το όχημα και ειδοποίησα τα άλλα οχήματα, το Ραφήνα 1 και το Ραφήνα 3, το Ραφήνα 2 ήταν στο κέντρο επιχειρήσεων και υδροφόρες για να πάμε στο σημείο», είπε στο δικαστήριο και εξήγησε στη συνέχεια πως οι δυνάμεις της Πυροσβεστικής ήταν μικρές.
«Μόλις ένα εναέριο μέσο πέταξε στα πρώτα λεπτά εξέλιξης της πυρκαγιάς», σχολίασε ενώ σχετικά με την απομάκρυνση των πολιτών ανέφερε: «Δεν υπήρξε ειδοποίηση. Δεν είναι εύκολο να απομακρυνθούν οι κάτοικοι. Κάποιοι δεν ήθελαν να φύγουν. Σίγουρα αν είχαν ειδοποιηθεί και είχε ξεκινήσει η απομάκρυνση θα ήταν καλύτερα τα πράγματα. Προσπαθούσαν να κάνουν κάτι… Δεν μπορώ να απαντήσω αν είχε γίνει εισήγηση για απομάκρυνση αν θα ήταν καλύτερα».
Πρόεδρος: Θα χαρακτηρίζατε συνηθισμένη την πυρκαγιά;
Μάρτυρας: Καθόλου συνηθισμένη και ως προς τη θερμοκρασία και την ένταση των ανέμων.
Πρόεδρος: Εσείς είσαστε στη φωτιά τι πιστεύετε ότι δεν έγινε;
Μάρτυρας: Είμαστε λίγα αυτοκίνητα. Και από την άλλη αν υπήρχε ρίψη μέσα στην αναδάσωση η φωτιά δεν θα είχε προχωρήσει και δεν θα είχε φτάσει στο Κόκκινο Λιμανάκι και το Μάτι. Θεωρώ ότι πεντέμισι και έξι παρά που ήταν στα αναδασωμένα θα μπορούσε να περιοριστεί. Ηταν τρομακτικό το… περπάτημα της φωτιάς.
«Όταν έχουμε τέτοια ένταση αέρα και βλέπω ότι η φωτιά τρέχει… ζήτησα εναέρια. Το είπα από τον ασύρματο μήπως το ακούσει και το επαναλάβει κάποιος αξιωματικός. Τα εναέρια αν είχαν πετάξει στο πρώτο δεκάλεπτο ή τέταρτο τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα θεωρώ. Θεωρώ πάντα…», είπε ο μάρτυρας στους δικαστές και στη συνέχεια αναφέρθηκε στις προσπάθειές του να σώσει ανθρώπους που είχαν «παγώσει» από το φόβο ή είχαν εγκλωβιστεί.
«Μια γυναίκα που ήταν ανάπηρη την πήρα εγώ στα χέρια μου και τη σήκωσα να τη βάλω στο αυτοκίνητο. Ο κόσμος ήταν σε σύγχυση. Είδα έναν άνθρωπο που είχε θέσει σε κίνηση το αυτοκίνητο. Είχε κατεβάσει την ασφάλεια και ήταν παγωμένος στο φλεγόμενο αυτοκίνητο. Αναγκαστήκαμε να σπάσουμε το τζαμί για να τον συνεφέρουμε. Για να διασώσουμε μια Ιρλανδή και να την βάλουμε στο αυτοκίνητο εγώ κρεμάστηκα στον καθρέφτη» είπε χαρακτηριστικά.
