Κάποτε οι μπογιές δεν έρχονταν σε φακελάκι ή σωληνάκι. Οι ζωγράφοι του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης τα χρώματα που είχαν απλωμένα στην παλέτα τους τα έφτιαχναν από τη σκόνη διαφόρων πετρωμάτων. Αζουρίτη για το μπλε, αιματίτη ή κινναβαρίτη για το κόκκινο, μαλαχίτη για το πράσινο. Κι οι χρωστικές ουσίες για τα υφάσματα έρχονταν από τη φύση. Αφού τα λεύκαιναν με σαπούνι ή με λεμόνι στο μπουγαδοτσίκαλο, τα έβαφαν μπεζ-καφέ με κρεμμυδότσουφλα ή την καπνιά του τζακιού, λαδοπράσινα με καρυδόφλουδες ή φύλλα καρυδιάς, κοκκινωπά με άγριες παπαρούνες και πάει λέγοντας. Με φυτά και ρίζες που χρησιμοποιούνταν ως χρωστικές πριν εφευρεθούν τα συνθετικά χρώματα έβαφαν και τα πασχαλινά αυγά. Πράγμα που μπορούμε να κάνουμε και τώρα. Να τα χρωματίσουμε με τρόπο φυσικό.
Διαβάστε περισσότερα στον Γαστρονόμο.