Ο OHE όπως είχε ανακοινώσει νωρίτερα και ο ΠΟΥ θεωρεί τους υποχρωτικούς εμβολιασμούς ως την «απολύτως ύστατη λύση» για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορονοϊού.
Οι χώρες που εξετάζουν το ενδεχόμενο εισαγωγής εντολών εμβολίων στον αγώνα κατά της COVID-19 πρέπει να διασφαλίσουν ότι σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, δήλωσε η επικεφαλής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα Μισέλ Μπασελέ, τονίζοντας ότι ο «αναγκαστικός εμβολιασμός δεν ήταν ποτέ αποδεκτός.
Μιλώντας σε σεμινάριο του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μέσω βιντεοσκοπημένου μηνύματος, η Mπασελέ προειδοποίησε ότι υπάρχουν σημαντικά ζητήματα αναφορικά με τα δικαιώματα που πρέπει να ληφθούν υπόψη πριν γίνει υποχρεωτικός ο εμβολιασμός.
Οποιεσδήποτε «εντολές εμβολίων πρέπει να συμμορφώνονται με τις αρχές της νομιμότητας, της αναγκαιότητας, της αναλογικότητας και της μη διάκρισης», είπε χαρακτηριστικά. «Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να χορηγείται εμβόλιο αναγκαστικά στους ανθρώπους».
Η Ύπατη Αρμοστής του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα πρόσθεσε βέβαια ότι ο στόχος που επιδιώκουν οι χώρες που εξετάζουν εντολές υποχρεωτικότητας για την προστασία ανθρώπινων ζωών ειναι «φυσικά ύψιστης νομιμότητας και σημασίας», την ώρα που η Ευρώπη και άλλες περιοχές μάχονται με νέες σκληρές εξάρσεις της πανδημίας.
Ωστόσο, επέμεινε ότι «οι εντολές εμβολίων θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο όταν είναι απαραίτητο για την επίτευξη επιτακτικών στόχων για τη δημόσια υγεία». «Και θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη μόνο όταν τα λιγότερο παρεμβατικά μέτρα, όπως η χρήση μάσκας και η κοινωνική απόσταση, έχουν αποδεδειγμένα αποτύχει να καλύψουν τέτοιες ανάγκες υγείας».
Τόνισε επίσης ότι για να είναι αποδεκτή οποιαδήποτε εντολή, οι χώρες πρέπει να διασφαλίσουν ότι τα εμβόλια είναι πραγματικά διαθέσιμα και προσιτά. «Αν δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι γνήσια, ουσιαστική πρόσβαση στα εμβόλια, οι εντολές εμβολιασμού δεν θα συνάδουν με τις θεμελιώδεις αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της ισότητας και της μη διάκρισης», είπε.
Η Μπασελέ τόνισε επίσης ότι «τα πραγματικά εμβόλια που χρησιμοποιούνται πρέπει επίσης να είναι επαρκώς ασφαλή και αποτελεσματικά για την επίτευξη (των) στόχων δημόσιας υγείας».
Οποιοδήποτε υποχρεωτικό καθεστώς εμβολιασμού πρέπει επίσης να είναι αρκετά ευέλικτο ώστε να επιτρέπει « εξαιρέσεις, όπως όταν ένας εμβολιασμός αντενδείκνυται ιατρικά για ένα άτομο». Η Μπασελέ είπε ότι θα ήταν σκόπιμο να περιοριστούν ορισμένα δικαιώματα και ελευθερίες, συμπεριλαμβανομένου του περιορισμού της πρόσβασης σε σχολεία, νοσοκομεία ή άλλους δημόσιους χώρους για εμβολιασμό.
Ωστόσο, ο αναγκαστικός εμβολιασμός δεν ήταν ποτέ αποδεκτός, είπε, «ακόμη και αν η άρνηση ενός ατόμου να συμμορφωθεί με μια υποχρεωτική πολιτική εμβολιασμού μπορεί να έχει άλλες νομικές συνέπειες, συμπεριλαμβανομένων, για παράδειγμα, των κατάλληλων προστίμων».
«Όπου επιβάλλονται κυρώσεις, θα πρέπει να είναι αναλογικές και να υπόκεινται σε έλεγχο από τις δικαστικές αρχές», είπε.
Χρειάζεται να υπάρχουν «κατάλληλες διαδικαστικές εγγυήσεις, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος αναζήτησης αιτιολογημένης εξαίρεσης και του δικαιώματος προσφυγής σε κάθε μορφή ποινής ενώπιον μιας δίκαιης και ανεξάρτητης αρχής», επέμεινε.
Προσβλέποντας στο μέλλον, η Μπασελέ είπε ότι τυχόν εντολές εμβολίων που εισάγονται «θα πρέπει να υπόκεινται σε συχνή επίσημη επανεξέταση για να διασφαλιστεί ότι παραμένουν αναγκαίες, αναλογικές και αμερόληπτες».
