«Σε όλες τις υποθέσεις δίνουμε κόπο και ψυχή, η υπόθεση ήταν δύσκολη. Η ΕΛ.ΑΣ δεν δουλεύει με υποψίες, πρέπει να τεκμηριώνει αδιάσειστα ό,τι λέει», είπε ο διευθυντής Ασφαλείας Πέτρος Τζεφέρης, σημειώνοντας το πόσο σημαντικό για την τελική εξιχνίαση της υπόθεσης ήταν ότι χτίστηκε σχέση εμπιστοσύνης με τον σύζυγο του θύματος.
Η ΕΛ.ΑΣ σημειώνει ότι ήταν εξαιρετικά κρίσιμη η αξιοποίηση του ψηφιακού υλικού, κατά την εξέταση του οποίου προέκυπταν έντονες αναντιστοιχίες.
Από την πλευρά του, ο Προϊστάμενος Τμήματος Ανθρωποκτονιών, Κώστας Χασιώτης, εξήγησε πώς ξετυλίχθηκε το κουβάρι που οδήγησε στην εξιχνίαση. Τόνισε ότι ένα από τα πρώτα κρίσιμα δεδομένα αφορούσε στην αιτία θανάτου, που ήταν η ασφυξία με κλείσιμο της μύτης.
Πρόσθεσε ότι ήταν ασυνήθιστο το ότι ο σκύλος της οικογένειας ήταν κρεμασμένος και επισήμανε ότι η κάμερα που υπήρχε στο σαλόνι της οικίας, τα κινητά τηλέφωνα και το ρολόι smartwatch της 20χρονης ήταν κρίσιμα στοιχεία που βοήθησαν την ΕΛ.ΑΣ να εξιχνιάσει το έγκλημα.
Για τις εργαστηριακές εξετάσεις η Πηνελόπη Μηνιάτη διευθύντρια εγκληματικών εργαστηρίων αναφέρθηκε στο σκίτσο το οποίο έγινε καθ’ υπόδειξην του δράστη και μάλιστα πρόσθεσε ότι ήταν κρίσιμη η αξιοποίηση του ψηφιακού υλικού που παραδόθηκε από την ασφάλεια αθηνών. Έγινε όπως είπε άμεσα αντιληπτό ότι υπήρχαν αναντιστοιχίες και τέθηκαν ερωτήματα και οι απαντήσεις αποδείχθηκαν πολύτιμα και καθοριστικά στοιχεία για την εξιχνίαση της υπόθεσης.
Το ιστορικό της έρευνας
Όπως περιέγραψε ο Κώστας Χασιώτης, προϊστάμενος του τμήματος ανθρωποκτονιών, όλα ξεκίνησαν στις 11 Μαΐου όταν το κέντρο της άμεσης δράσης ειδοποιήθηκε από τον σύζυγο τους θύματος. Βρήκαν το θύμα στο κρεβάτι νεκρό και τον σύζυγο δεμένο αλλά και το 11 μηνών βρέφος να είναι πάνω στο θύμα. Τα κρίσιμα δεδομένα ήρθαν από το εργαστήριο τοξικολογίας του ΕΚΠΑ και η αιτία θανάτου οφειλόταν σε ασφυξία. Το θύμα ήταν και δεμένο πισθάγκωνα. Βρέθηκαν και σημάδια στα χέρια και τα πόδια του συζύγου από το δέσιμο και τα σημάδια αυτά ήταν αχνά και σε σχέση με τον χρόνο με τον οποίο ήταν δεμένος δεν αντιστοιχούσαν.
Ερευνώντας τον χώρο βρήκαν αλλαγές σε σχέση με την αρχική του κατάθεση. Ένα παράθυρο ήταν παραβιασμένο και διαπίστωσαν κάτι ασυνήθιστο με τον σκύλο να είναι κρεμασμένος στην κουπαστή της σκάλας. Τα πιο κρίσιμα στοιχεία ήταν μια κάμερα, ένα ψηφιακό ρολόι που φορούσε το θύμα και τα κινητά του ζευγαριού.
Ένα μεγάλο μέρος των ερευνών αφιερώθηκε για να ερευνηθούν οι ισχυρισμοί του συζύγου. Μετά από την συλλογή πλήθους υλικού δεν κατάφεραν να διαπιστώσουν την ύπαρξη άλλων προσώπων στον χώρο. Το γεγονός αυτό άφηνε ανοικτή μια άλλη εκδοχή. Η έρευνα έπρεπε να στραφεί αναγκαστικά στον σύζυγο.
Κάποια από τα πειστήρια επίσης έδειχναν μετακίνηση αντικειμένων και ήταν πιθανή η εμπλοκή του συζύγου στην δολοφονία της κοπέλας. Στην συζήτηση που έθεσε ο ίδιος ο σύζυγος σε κάποιο στάδιο τους διαβεβαίωσε ότι ποτέ δεν ήθελε να εξαπατήσει ή να πει ψέμματα αλλά να μείνει με το παιδί του και να μην μπει φυλακή. Αυτό οδήγησε στην ομολογία του καθώς μετά από λογομαχία με την σύζυγό του είχε μια έκρηξη συναισθήματος, όπως είπε χαρακτηριστικά. Ο δράστης περιέγραψε μια προς μια τις κινήσεις του. Την θανάτωση του σκύλου, την αφαίρεση της κάρτας μνήμης αλλά και ότι έδεσε τον εαυτό του. Σκηνοθέτησε τον χώρο έτσι ώστε να πείσει ότι πρόκειται για ληστεία.
