Συνέντευξη στην εφημερίδα «Πελοπόννησος» παραχώρησε η Ρούλα Πισπιρίγκου από τις φυλακές Κορυδαλλού στις οποίες είναι προφυλακισμένη για τη δολοφονία της κόρης της Τζωρτζίνας.
Η Ρούλα Πισπιρίγκου υποστηρίζει ότι θα προχωρήσει το αίτημα αποφυλάκισης που θα καταθέσουν οι συνήγοροί της, μιλά με κλάματα για τα παιδιά της – καθώς σήμερα συμπληρώνονται τρία χρόνια από τον θάνατο της Μαλένας –, λέει ότι έχει χάσει επτά κιλά από την ημέρα που μπήκε στο κελί ενώ για τον Μάνο Δασκαλάκη αρκείται στο «ουδέν σχόλιο»
Η συνέντευξη της Ρούλας Πισπιρίγκου
Το αίτημα αποφυλάκισης, επειδή δεν κατατέθηκε τη μέρα που αρχικά ειπώθηκε, θα προχωρήσει τελικά;
«Ναι, θα το κάνουμε. Αν και υπάρχει δυσκολία σε τεχνικούς συμβούλους που απαιτούνται. Με το ζόρι, αλλά θα γίνει. Είπε ο υπουργός Υγείας ότι θα κινηθεί νομικά αν δυσφημιστούν γιατροί και ξαφνικά μαζεύτηκαν όλοι. Αλλά, θα γίνει με τεχνικούς συμβούλους, για να ενισχυθεί το αίτημα όπως πρέπει».
Σήμερα, συμπληρώνονται τρία χρόνια από το θάνατο του πρώτου κοριτσιού που έφυγε από τη ζωή, της Μαλένας. Πώς είναι μια τέτοια μέρα και να είσαι στη φυλακή;
«Είμαι πολύ χάλια ψυχολογικά, λόγω της ημέρας. Δεν έχω τη Μαλένα μου στην αγκαλιά μου. Δεν περίμενα ότι τα πράγματα θα φτάνανε εδώ που φτάσανε».
Η Ρούλα Πισπιρίγκου σταματάει για λίγο τη συνομιλία βάζοντας τα κλάματα και μετά από λίγο, συνεχίζει: «Ξέρω ότι μ’ ακούνε και οι τρεις (Μαλένα, Ιριδα, Τζωρτζίνα) και ότι ξέρουν τι μάνα είχανε».
Ναι, αλλά πρέπει να το αποδείξεις αυτό…
«Πιστεύω ότι στο τέλος η αλήθεια βγαίνει πάντα μπροστά. Το προσπαθώ, το προσπαθούμε».
Βλέπω ότι περιμένεις πώς και πώς να βγεις. Ετσι δεν είναι; Και αυτό το βλέπεις πάρα πολύ κοντά. Ετσι είναι;
«Δεν έχω κάνει τόσα χρόνια μακριά από τα παιδιά μου. Ζωντανά, αλλά κι εκεί που είναι ώρα. Δεν μπορώ να το δεχτώ, ότι δεν θα τους ανάψω εγώ τις λαμπάδες τους». (σ.σ. και πάλι η Ρούλα Πισπιρίγκου ξεσπά σε κλάματα).
Η Ρούλα Πισπιρίγκου ρωτήθηκε και για το πώς περνάει στις φυλακές, για να εισπράξει την απάντηση, ότι «έχω χάσει 7 κιλά, αφού δεν πάει τίποτα κάτω».
Με τους δικούς σου, την οικογένειά σου, τι γίνεται;
«Με στηρίζουν, κάνουν αγώνα. Μου συμπαραστέκονται. Είναι σίγουροι ότι δεν είμαι η γυναίκα που παρουσιάζουν έξω. Τους ευχαριστώ. Ξέρω ότι ψυχολογικά και γενικά περνούν πάρα πολύ άσχημα και δύσκολα».
Με τον Μάνο, μ’ αυτά που έκανε και είπε, τι λες, τι γίνεται;
«Τίποτα. Τι ν’ ασχοληθώ τώρα… Εντάξει, φάνηκε ο άνθρωπος, Ουδέν σχόλιον».
