Εκείνος, ο απόλυτος «ζεν πρεμιέ» του ελληνικού κινηματογράφου. Εκείνη, μια λαμπερή ανερχόμενη σταρ του ελληνικού θεάτρου.
Ο Αλέκος Αλεξανδράκης και η Νόνικα Γαληνέα γνωρίστηκαν το 1969 στη σκηνή του θεάτρου «Μετροπόλιταν», στη Λ. Αλεξάνδρας, όπου παιζόταν το έργο «Μεγάλα Χρόνια» του Γεώργιου Ρούσσου.
Από τις πιο χαρακτηριστικές της περιγραφές για τον τρόπο με τον οποίο γνώρισε τον Αλέκο Αλεξανδράκη και το «ερωτικό αμόκ» που έπαθε ήταν εκείνη στον Γιάννη Πρετεντέρη.
Όπως εξήγησε εκεί, με το που τον είδε έπαθε αμόκ. «Τα βράδια ίδρωνα, πάγωνα, οι κόρες μου φοβούνταν» έλεγε, εξηγώντας πώς προσπαθούσε να κρύψει τον έρωτά της, καθώς ήταν πλήρως απαγορευμένος. Ο Αλέκος Αλεξανδράκης είχε ένα αγοράκι, η σύζυγός του ήταν έγκυος και εκείνη προσπαθούσε να το κρύψει. Ώσπου ένα βράδυ μια συνάδελφός της στο θέατρο την κλείδωσε στο καμαρίνι, εκείνη άρχισε να φωνάζει, κι όταν την απεγκλώβισε ο Αλέκος Αλεξανδράκης, παρότι εκείνη είχε έξω από το θέατρο το ολοκαίνουργιο αυτοκίνητό της, προσποιήθηκε ότι δεν έχει πώς να επιστρέψει στο σπίτι της και ο ηθοποιός προσφέρθηκε να τη μεταφέρει. Εκείνος έμενε στη Γλυφάδα, εκείνη στον Αστέρα. «Μόλις φθάσαμε όχι μόνο με φίλησε, αλλά μου έδωσε μία και βρεθήκαμε κάτω από ένα δέντρο. Εκείνη την ώρα περνούσε ο κόσμος, ήταν όλοι κοσμικοί τότε στον Αστέρα» περιέγραψε στον Γιάννη Πρετεντέρη.
Η περιγραφή της αυτή ήταν πραγματικά απολαυστική:
Η γνωριμία με τον Αλέκο Αλεξανδράκη με τα δικά της λόγια
«Ήταν καλοκαίρι του 1969, τότε που πρωτοδουλέψαμε στο θέατρο “Μετροπόλιταν” της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, στα “Μεγάλα Χρόνια” του Γεωργίου Ρούσσου. Εγώ ήμουν σε διάσταση από πολύ καιρό και εκείνη την εποχή έβγαινε επιτέλους το διαζύγιό μου.
Ο Αλέκος ήταν πάντα ο πρώτος που ερχόταν στην πρόβα και ο τελευταίος που έφευγε. Ήξερα πως ήταν παντρεμένος και πως είχε ένα αγοράκι. Δεν είχαμε ανταλλάξει ποτέ κουβέντα εκτός από “καλημέρα”, και επειδή δεν τολμούσα να τον κοιτάω πήγαινα από πίσω του και κοίταζα τον σβέρκο και τα μαλλιά του.
Ήταν πολύ ωραίος. Ένιωθα μεγάλη έλξη, αλλά ποτέ δεν φανταζόμουν πως μια μέρα, σύντομα, θα είμαστε ζευγάρι. Δεν φανταζόμουν καν πως του άρεσα.
Δεν μίλαγε ο άτιμος και εγώ ήμουν τρισχειρότερη. Έλεγα από μέσα μου: “Αντίσταση, βάλε αντίσταση, θα γίνεις ρεζίλι…”. Αυτό που αισθανόμουν μέρα με τη μέρα μεγάλωνε.
Την πρώτη φορά που μου μίλησε στην πρόβα, μου είπε: “Καλοκαίρι με τη Μόνικα”. Του είπα: “Μόνο που εμένα με λένε Νόνικα”. Και μου απάντησε: “Το ξέρω”.
Στο θέατρο “Μετροπόλιταν” μοιραζόμουν το καμαρίνι με τη Νίκη Τριανταφυλλίδη, την πρωταγωνίστρια του έργου. Δεν είχα υποψιαστεί πως δεν μπορούσε να με υποφέρει. Έδειχνε άγγελος επί της γης, αλλά πρέπει να είχε διαισθανθεί ότι άρεσα στον Αλεξανδράκη. Ένα βράδυ, στις 29 Ιουνίου 1969, μέρα Σάββατο, βγαίνοντας απ’ το καμαρίνι μας με κλείδωσε μέσα και έφυγε. Άρχισα να φωνάζω. Ο φύλακας δεν υπήρχε περίπτωση να με ακούσει.
Αν και φορούσε διπλά ακουστικά, ήταν θεόκουφος. Και με άκουσε ο Αλεξανδράκης από τη μάντρα, δύο τετράγωνα πιο κάτω, όπου είχε πάει να πάρει το αυτοκίνητό του. Γύρισε πίσω και μου άνοιξε μαζί με τον φύλακα, γιατί η άλλη είχε βάλει λουκέτο.
Του είπα πως δεν είχα αυτοκίνητο, παρόλο που είχα, ένα κάμπριο Triumph διθέσιο, το οποίο μόλις είχα πάρει. Το είχα στην ίδια μάντρα όπου είχε κι εκείνος το δικό του, αλλά, μια και ο Αλέκος έμενε στη Γλυφάδα κι εγώ στον Αστέρα της Γλυφάδας, με πήγε εκείνος. Στη διαδρομή έτρεμα ολόκληρη από τρακ και νόμιζα πως θα τρελαινόμουν. Όταν βγήκε απ’ το αυτοκίνητο για να με καληνυχτίσει, του είπα (πώς το τόλμησα ούτε ξέρω): ”Φίλησέ με”.
Εκείνος μου είπε “Άσ’ το καλύτερα” και το επόμενο πράγμα που θυμάμαι είναι ότι βρεθήκαμε κάτω από ένα δέντρο, ενώ τ’ αυτοκίνητα περνούσαν το ένα πίσω απ’ τ’ άλλο ρίχνοντας τα φώτα τους επάνω μας…
Σύντομα ο γάμος του Αλεξανδράκη ήταν παρελθόν. Έφυγε από το σπίτι του και ήρθε να μείνει μαζί μου. Η γυναίκα του, ένας αξιοπρεπέστατος άνθρωπος, γύρισε στην Ελβετία με τα δυο παιδιά τους».
Αλέκος Αλεξανδράκης και Νόνικα Γαληνέα ήταν ζευγάρι στη ζωή και στο θέατρο για περισσότερα από 20 χρόνια. Έπαιξαν μαζί σε παραστάσεις που έγραψαν ιστορία, όπως το «Κάθε χρόνο τέτοια μέρα», «Μάρτυς κατηγορίας», «Καινούργια σελίδα», «Επιστροφή της γηραιάς κυρίας», η «Ευαίσθητη ισορροπία».
Ο χωρισμός με τον Αλέκο Αλεξανδράκη
Το ζευγάρι χώρισε στις αρχές της δεκαετίας του ’90. «Χωρίσαμε με τον Αλέκο με πολύ κόπο, διατηρώντας πάντα μια πολύ ουσιαστική σχέση και αντιμετωπίζοντας τον χωρισμό μας με αλήθεια και σεβασμό. Αυτό έσωσε τη σχέση μας» ανέφερε η ηθοποιός.
Πολλά χρόνια αργότερα θα δηλώσει: «Ένας λόγος για τον οποίο χώρισα από τον Αλέκο Αλεξανδράκη ήταν ο Χορν. Καθόλου δεν με σημάδεψε και δεν μου λείπει ο Χορν. Αντιθέτως, είχα έρθει σε τρομερή ρήξη μαζί του».
Το 2019 είδε το φως της δημοσιότητας μια σπάνια συνέντευξη του Αλέκου Αλεξανδράκη, όπου μεταξύ άλλων μιλούσε για τη σχέση του με τη Νόνικα Γαληνέα και τον λόγο για τον οποίο χώρισαν.
Στο βίντεο-ντοκουμέντο ο αξέχαστος ηθοποιός μίλησε για τη σχέσεις τους με τις γυναίκες και τα δώρα που τους έκανε: «Έκανα πάρα πολλά δώρα στη Νόνικα. Συνέχεια (της) έκανα, αλλά τόσες γυναίκες και τόσοι γάμοι, έκανα δώρα αρκετά. Ήθελα να τους κάνω δώρα. Ήταν μια ανάγκη που λένε, το αισθανόμουν σαν μια ανταπόδοση, ας πούμε ευγνωμοσύνη για το ότι διάλεξαν να είναι μαζί μου ένα κομμάτι της ζωής τους».
Μιλώντας για τις δουλειές που έκανε με τη Νόνικα Γαληνέα και τη συνεργασία που είχαν, διευκρίνισε: «Ο καθένας είχε τα χρήματά του, αλλά στη δουλειά εγώ -όταν ήθελε ξαφνικά η Νόνικα να κάνουμε επιτέλους και εμείς τη δουλειά μας, τη δική μας (δουλειά)- της είχα πει από πριν ότι επιχείρηση δεν ξανακάνω. Έκανα και ακόμα πληρώνω όλα αυτά τα έργα τα μεγάλα που ανέβαζα. Και (εκείνη) είπε “τα αναλαμβάνω εγώ”».
Ερωτώμενος αν έμαθε ποτέ τον λόγο για τον οποίο χώρισαν, ο Αλέκος Αλεξανδράκης απάντησε: «Όχι. Μου ‘λεγε ότι αισθανόταν πως πάμε να γίνουμε ανδρόγυνο και δεν το ήθελε αυτό». Όταν ο δημοσιογράφος τον ρωτά αν αγάπησε άλλη γυναίκα μετά τη Γαληνέα, ο σπουδαίος ηθοποιός αποκρίθηκε «όχι».
Η Νόνικα Γαληνέα έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 85 ετών.
