Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ότι στις κατηγορίες ασθενών με αυξημένο κίνδυνο για βαριά νόσηση με covid-19, ανήκουν όσοι πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη. Τα τελευταία δεδομένα όμως δείχνουν ότι η σχέση του κορονοϊού με τον διαβήτη είναι αμφίδρομη, καθώς έχει βρεθεί ότι η οξεία λοίμωξη covid-19 μπορεί να οδηγήσει και στην εμφάνιση νέων περιπτώσεων σακχαρώδους διαβήτη.
Η πανδημία του κορονοϊού ανέδειξε τη σοβαρότητα κάποιων χρόνιων προβλημάτων υγείας, όπως αυτό του σακχαρώδους διαβήτη. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη στις 14 Νοεμβρίου, η Ελληνική Ενδοκρινολογική Εταιρεία – Πανελλήνια Ένωση Ενδοκρινολόγων επισημαίνει τη σημασία του καλού γλυκαιμικού ελέγχου των ασθενών με διαβήτη μέσα στην εποχή της πανδημίας, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε την Πέμπτη (11/11/2021).
Έχει φανεί από νωρίς ότι η παρουσία σακχαρώδους διαβήτη αυξάνει τον κίνδυνο για Covid-19, ενώ επηρεάζει την έκβαση της νόσου, τονίζει η Επίκουρη Καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας ΕΚΠΑ, Σταυρούλα Πάσχου. «Αρκετές μελέτες έχουν καταδείξει ότι η αναλογία ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη είναι μεγαλύτερη μεταξύ αυτών με σοβαρή Covid-19, εκείνων δηλαδή που χρειάζονται νοσηλεία σε νοσοκομείο ή διασωλήνωση. Επίσης, υψηλά ποσοστά σακχαρώδη διαβήτη έχουν καταγραφεί μεταξύ ασθενών που κατέληξαν».
Σύμφωνα με την κυρία Πάσχου, υπάρχει σαφής συσχέτιση μεταξύ της γλυκαιμικής ρύθμισης και της σοβαρότητας της νόσου, καθώς η τιμή ενός δείκτη που ονομάζεται γλυκοζημιωμένη αιμοσφαιρίνη, δείχνει εάν ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος ή μικρότερος. Από την άλλη, η νόσος Covid-19 μπορεί να απορρυθμίσει το μεταβολισμό της γλυκόζης, με πιθανή και την εμφάνιση νέων περιπτώσεων σακχαρώδους διαβήτη.
Είναι γνωστό ότι οι οξείες λοιμώξεις, όπως η πνευμονία, η ουρολοίμωξη, η γρίπη κ.α. μπορούν να απορρυθμίσουν τη γλυκαιμική ρύθμιση. Στην περίπτωση της Covid-19 , όμως, το τοπίο είναι ακόμα θολό. Αυτή τη στιγμή, δεν γνωρίζουμε εάν πρόκειται για προσωρινή συνέπεια, η οποία θα μπορούσε να ενταχθεί στο πλαίσιο του συνδρόμου που ονομάζουμε long-covid ή εάν σε κάποιες περιπτώσεις θα αποδειχτεί χρόνια κατάσταση. Το κρίσιμο είναι να καταδειχτεί εάν η Covid-19 προκαλεί σοβαρές μορφές διαβήτη, επισημαίνει η κυρία Πάσχου.
Αν προκαλεί, δηλαδή ινσουλινοπενία και πυροδοτεί μία αυτοάνοση αντίδραση, που προσομοιάζει στον Τύπο 1. Ο Διαβήτης Τύπου 1 είναι γνωστός και ως νεανικός διαβήτης, είναι αυτοάνοσο νόσημα και χαρακτηρίζεται από καταστροφή των β-κυττάρων του παγκρέατος, με αποτέλεσμα την πλήρη έλλειψη ινσουλήνης.
Για όλες τις παραπάνω κλινικές καταστάσεις, υπάρχουν διάφοροι παθοφυσιολογικοί μηχανισμοί, συνεχίζει η κυρία Πάσχου. Στους ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη, η σύνδεση του ιού με το κύτταρο-στόχο είναι υψηλότερης συγγένειας, γεγονός που καθιστά πιο αποτελεσματική και ταχεία την είσοδο του ιού εντός των κυττάρων. Επίσης, το ιικό φορτίο παραμένει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στον οργανισμό, καθώς παρουσιάζεται ελαττωμένη ή καθυστερημένη κάθαρσή του. Οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη έχουν μειωμένη λειτουργικότητα Τ-λεμφοκυττάρων, η οποία επηρεάζει αρνητικά την ανοσολογική απόκριση στην πρώτη φάση της νόσου. Τέλος, πολλοί από αυτούς τους ασθενείς είναι παχύσαρκοι, έχουν αγγειακές επιπλοκές, νεφρική ή καρδιαγγειακή νόσο. Όλα αυτά, δυσχεραίνουν την ανταπόκρισή τους στη λοίμωξη.
