Την ώρα που ο πατέρας Αντώνιος διχάζει με τις δηλώσεις του για τον χαρακτήρα των παιδιών που φιλοξενούνται στις δομές της «Κιβωτού του Κόσμου» τονίζοντας πως «φιλοξενούμε παιδιά που δεν είναι τα συνηθισμένα, είναι παιδιά από παραβατικές οικογένειες, που έχουν διαμορφώσει τον χαρακτήρα τους, που δεν ήξεραν από όρια, που θέλουν να παραβατούν», εντύπωση προκαλούν οι δημόσιες επώνυμες καταγγελίες παιδιών για ξυλοδαρμούς και τιμωρίες, που είχαν γίνει από τον περασμένο Αύγουστο μετά τις αναφορές του παιδαγωγού Χρόνη Χλίτσιου, για όσα συνέβαιναν στη δομή στο Διμήνι του Βόλου.
Μια ματιά στα σχόλια των παιδιών κάτω από την ανάρτηση του παιδαγωγού στις 21 Αυγούστου στην προσωπική του σελίδα στο Facebook είναι αρκετή για να διαπιστώσει κάποιος πως ήταν θέμα χρόνου να ξετυλιχτεί το γαϊτανάκι των αποκαλύψεων. Τα παιδιά εκτός από τις εμπειρίες που βίωσαν καταγγέλλουν και συγκεκριμένα πρόσωπα σε κάποιες δομές για ξυλοδαρμούς, όπως κάποιον Πασχάλη και έναν Πέτρο.
Οι αναρτήσεις αυτές των παιδιών, που έζησαν αρκετά χρόνια μέσα στις δομές, προέκυψαν μετά τις καταγγελίες του παιδαγωγού της δομής του Βόλου για ξυλοδαρμό τριών ανηλίκων, ο οποίος εκτός από την αστυνομία γνωστοποίησε το όλο περιστατικό και μέσω Facebook. Εκεί τα παιδιά βρήκαν το κουράγιο να τον ευχαριστήσουν, αλλά και να πουν μέρος της δικής τους εμπειρίας.
Διαβάστε τις καταγγελίες των παιδιών για τις τιμωρίες στο υπόγειο, το πιπέρι και τους ξυλοδαρμούς
Χριστίνα έζησε σε δομή της Κιβωτού για τουλάχιστον 8 χρόνια:
«Συγχαρητήρια. Επιτέλους κάποιος βρήκε το θάρρος να πει τι πραγματικά συμβαίνει και έδωσε θάρρος και σ’ εμάς που το ζήσαμε να μιλήσουμε λίγο παραπάνω. Ως παιδί που έζησα αρκετά χρόνια εκεί μέσα και έχω δεχτεί κι εγώ ψυχολογική/σωματική βία, έχω να πω πως αν ρωτήσεις όλα τα παιδιά εκεί μέσα, όλα θα έχουν κι από κάτι να σου πουν. Όπως έχω κι εγώ. Ο φόβος και η τρομοκρατία που επικρατούν εκεί μέσα αν τυχόν “ανοίξεις το στόμα σου”, δεν περιγράφεται. Όσο για αυτ@ που λένε “πού είναι ο πάτερ Αντώνιος;”, να ξέρετε ότι αυτός είναι ο πρώτος που τα ξέρει όλα και ο πρώτος που κάνει τα στραβά μάτια. Αυτά είχα να πω προς το παρόν. Εύχομαι και ελπίζω όλο αυτό να πάρει μεγάλη διάσταση και να δικαιωθούν όλα τα παιδιά της κιβωτού. Ακόμη κι όσοι φύγαμε και ξεφύγαμε από αυτό. Είμαι σίγουρη ότι όλα μας, μας τρώει το άδικο»
Χρήστος : «Έχω ματιά και βλέπω και έζησα μέσα πολλά χρόνια… όταν βάζουν στα μικρά παιδιά πιπέρι στο στόμα και τους βάζουν τιμωρία στο υπόγειο και κλειστά φώτα και τους ρίχνουν χαστούκι λέγοντας αν ξανά φωνάξεις θα έρθει η αστυνομία να σε πάει από εκεί που σε πήρε, νομίζω ότι είναι κάτι πολύ κακό. Όταν περνούν τα παιδιά και τους λένε θα φάτε τιμωρία και τους βάζουν να κουβαλάνε τα ψυγεία τους με τα χέρια στις σκάλες. Και θα σας πως δύο τρία περιστατικά.
Μας έλεγαν να τους βλέπουμε όλους σαν αδέρφια μας, όταν χτύπησα όμως είπαν στα παιδιά πως δεν θα πάει κανείς στο νοσοκομείο γιατί δεν έχετε καμία δουλειά εκεί. Και ήρθαν δύο καλοί μου φίλοι, τους έκοψαν τα τρόφιμα για δύο μήνες και δεν τους δίνανε τίποτα… όταν χτύπησα και έγινα ψιλό καλά και πήραν την υπογραφή που θέλανε με πέταξαν έξω με τον τρόπο τους…μου είπαν θα πας στην δουλειά σου σιγά σιγά ξανά και θα πιάσεις ένα σπίτι να νοικιάσεις θα σε βοηθάμε εμείς. Εγώ τους πίστεψα και πήγαινα, αλλά δεν είχα βοήθεια και δεν είχα αρκετά χρήματα για να πληρώνω το ενοίκιο μου» στις ερωτήσει που δέχτηκε ο Χρήστος αποκάλυψε πως εξαιτίας του σοβαρού ατυχήματος που είχε έπρεπε να πάρει κάποια αποζημίωση την οποία δεν έλαβε ποτέ :
Χρήστος: «Έχω να σας πω και εγώ ένα Μεγάλο μπράβο. Σαν παιδί που ήμουν εκεί 7 χρόνια είδαν τόσα πολλά τα μάτια μου . Και ήμουν θύμα κακοποίησης. Όταν 16 ετών. Και δεν έχει βγει παραέξω, με λέγανε τρελό και αλήτη όταν τα έλεγα αυτά . Όπως μου φάγανε και μια αποζημίωσή όταν έσπασα τα πόδια μου, με νάρκωναν με τα χάπια τους όταν πονούσα και μου λέγανε υπέγραψε εδώ και δεν έβλεπα για να διαβάσω και μου λέγανε δεν εμπιστεύεσαι τον πάτερ που σε μεγαλώνει τόσα χρόνια. Μετά από 2 χρόνια έμαθα ότι ήταν εξουσιοδότηση. Και έτσι με άφησαν με τις λάμες στα πόδια σε ηλικία 19 ετών και δεν πήρα ούτε 1 ευρώ».
Λουκάς: «Σε άλλο περιστατικό που παιδαγωγός χτύπησε παιδί και το παιδί αυτή την φορά ανταπόδωσε, έδιωξαν το παιδί. Το πετάξανε στο δρόμο, χωρίς να έχει πουθενά να πάει, ενώ η μοναδική του οικογένεια, τα αδέλφια του, ήταν και αυτά στην Κιβωτό. Χωρίσανε τα παιδιά μεταξύ τους, επειδή ένα από αυτά, υπερασπίστηκε τον εαυτό του εναντία στην βία τους…».
Νικόλας: «Ήρθε επιτέλους ο καιρός τα παιδιά που ήμασταν μέσα και ζήσαμε καταστάσεις για καταστάσεις να βγούμε επιτέλους και να μιλήσουμε, να μάθει ο κόσμος τι πραγματικά γίνεται όταν δεν υπάρχει κόσμος μπροστά να δώσει τα συγχαρητήρια του εκεί μέσα… Ήρθε η ώρα να μιλήσουν λίγο μαζί και εγώ. Ήρθε η ώρα λοιπόν για όσους από εμάς μας έλεγαν ότι είναι πλασμένα αυτά από το μυαλό μας και ότι δεν είναι αλήθεια Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε».
Άννα: «Εμένα με χτυπούσε ο Πέτρος ήμουν και εγώ στη κιβωτό κάποτε».
Σε περιστατικό ξυλοδαρμού αναφέρεται και ο Χρήστος : «Ρε Αντωνάκη όταν σας χώρισαν σαν αδέρφια ήταν ωραία, όταν η αδερφή σου έτρωγε ξύλο και της έλεγε χυδαία πράγματα ο Πασχάλης ήταν ωραία, όταν έτρωγες χαστούκια και έκλαιγες ήταν ωραία, όταν βάζανε τα παιδιά τιμωρία να μην δουν τους γονείς τους γιατί δεν ήταν καλά παιδιά…».
