Έχουν περάσει σχεδόν επτά χρόνια από την εθνική τραγωδία στο Μάτι. Μέσα από τις στάχτες και τον θρήνο, αναδύθηκαν ευθύνες, αντιπαραθέσεις, αλλά και σιωπηλές πράξεις προσφοράς. Ανάμεσα στους πρωταγωνιστές της κρίσης και της διαχείρισής της, ο τότε δήμαρχος Ραφήνας-Πικερμίου, Ευάγγελος Μπουρνούς, βρέθηκε από την πρώτη στιγμή στο επίκεντρο: στον δρόμο, στις φλόγες, αλλά και στη Δικαιοσύνη.
Σήμερα, με μια ακόμη αθωωτική απόφαση – την τρίτη κατά σειρά – από το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων, ο Ευάγγελος Μπουρνούς δηλώνει δικαιωμένος. Όχι μόνο θεσμικά, αλλά κυρίως ανθρώπινα. Στη συνέντευξη που ακολουθεί, μιλά με ειλικρίνεια για τον προσωπικό του αγώνα, για την πολιτική στοχοποίηση, για το πένθος και την αξιοπρέπεια, για την κατάσταση στον Δήμο σήμερα – και για το ενδεχόμενο επιστροφής του στην ηγεσία του τόπου του.
Συνέντευξη στην Άρτεμις Γκούρλια
-Πώς βιώσατε τη στιγμή της τελικής απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων; Τι σημαίνει για εσάς αυτή η αθώωση, μετά από επτά χρόνια δικαστικού αγώνα και τρεις διαδοχικές δικαιώσεις;
Η δικαστική εμπλοκή ενός ανθρώπου – ως εκπροσώπου ενός φορέα- που έκανε τα πάντα και έδωσε τα πάντα στους πολίτες εκείνη τη στιγμή αλλά και αργότερα, ήταν μία πολύ δύσκολη και επίπονη διαδρομή. Η τελική απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων αποτελεί για μένα μια βαθιά δικαίωση, μετά από έναν εξαντλητικό επταετή αγώνα. Η αθώωσή μου —η τρίτη κατά σειρά— δεν αναιρεί τον πόνο της τραγωδίας όλων εμάς ( πολιτών και αυτοδιοικητικών ) που βιώσαμε εκείνη τη φονική μέρα, αλλά αυτή καθαυτή η αθώωση επιβεβαιώνει ότι ενήργησα με ευθύνη και εντός των αρμοδιοτήτων μου. Εκείνη την περίοδο σταθήκαμε δίπλα στους συμπολίτες μας, στηρίζοντας με όλες μας τις δυνάμεις την προσπάθειά τους να ξανασταθούν όρθιοι και να ανορθώσουμε μαζί την τοπική κοινωνία και τις υποδομές του τόπου μας. Και το καταφέραμε. Όλοι μαζί.
-Αναφερθήκατε στη δήλωσή σας στον «σεβασμό προς τα θύματα» και στον πόνο των οικογενειών τους. Πώς βιώσατε προσωπικά την ευθύνη να μιλάτε δημόσια γι’ αυτή την τραγωδία, ειδικά όσο εκκρεμούσε η δικαστική διαδικασία;
Η ευθύνη να μιλώ δημόσια για μια τόσο ασύλληπτη τραγωδία, που άφησε πίσω της στάχτες, κραυγές και αβάσταχτο πόνο, ήταν για μένα ένα βάρος που δεν περιγράφεται εύκολα. Δεν μιλώ ως θεατής· η δική μου οικογένεια βίωσε τον εφιάλτη από την πιο σκληρή πλευρά του. Η κύρια κατοικία μας βρισκόταν στο Μάτι στα διοικητικά όρια του δήμου Μαραθώνος– μια από τις περιοχές που κυριολεκτικά ισοπεδώθηκαν από τη φωτιά. Το σπίτι μας καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς. Χάσαμε γείτονες, φίλους, ανθρώπους που μεγαλώσαμε μαζί, που βλέπαμε καθημερινά. Και η οικογένειά μου σώθηκε – κυριολεκτικά – από θαύμα. Σε εκείνες τις στιγμές δεν υπήρχε χώρος για λόγια· μόνο για πράξεις, για ψυχραιμία, για δύναμη. Κι όμως, ως δήμαρχος, ήμουν υποχρεωμένος να σταθώ μπροστά, να εκπροσωπήσω μια ολόκληρη πόλη που θρηνούσε. Να μιλήσω όταν οι περισσότεροι δεν μπορούσαν καν να αναπνεύσουν από τη θλίψη. Να δώσω φωνή στον κοινό μας πόνο, χωρίς να τον εργαλειοποιήσω.
Η εκκρεμότητα της δικαστικής διαδικασίας με δέσμευε θεσμικά – και αυτό το σεβάστηκα απόλυτα. Όμως δεν με εμπόδισε να είμαι δίπλα στους ανθρώπους μου, να στηρίζω, να παρηγορώ, να παλεύω για όλους και για όλα. Αυτό το βαθύ βίωμα και η υπεύθυνη στάση που κράτησα, με σεβασμό στους νεκρούς και στις οικογένειές τους, νομίζω πως αναγνωρίστηκε. Όχι από όλους – αλλά από εκείνους που έζησαν την ίδια κόλαση. Οι συμπολίτες μου, σε μια εκλογική αναμέτρηση που ήρθε λίγο μετά την τραγωδία, μου έδωσαν ένα από τα υψηλότερα ποσοστά που έχουν καταγραφεί:
κοντά στο 60%. Ίσως γιατί είδαν πίσω από τον θεσμικό ρόλο, έναν άνθρωπο που πενθούσε μαζί τους.
-Κάνατε λόγο για «συκοφαντία» και «μικρότητα ψυχής». Πιστεύετε ότι το πρόσωπό σας στοχοποιήθηκε πολιτικά ή κοινωνικά μετά την τραγωδία στο Μάτι; Και αν ναι, γιατί;
Δυστυχώς, ναι. Μετά την τραγωδία στο Μάτι, υπήρξα ξεκάθαρα στόχος πολιτικής και κοινωνικής στοχοποίησης. Κάποιοι – λίγοι αλλά φωνακλάδες – είδαν στη μεγαλύτερη εθνική καταστροφή των τελευταίων δεκαετιών μια ευκαιρία για να χτίσουν αφήγημα, να εκτονώσουν εμπάθειες ή να εξυπηρετήσουν μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Αντί να σταθούν στο πλευρό των πληγέντων, επένδυσαν στη λάσπη. Και δυστυχώς, η λάσπη, ειδικά όταν είσαι εκτεθειμένος θεσμικά, δύσκολα δεν σε λερώνει. Υπήρξαν συκοφαντίες. Υπήρξαν πράξεις μικρότητας και ηθικής ένδειας. Ποτέ, όμως, δεν ενέδωσα. Ποτέ δεν απάντησα με τον ίδιο τρόπο. Επέλεξα να σταθώ με πράξεις και παρουσία δίπλα στους ανθρώπους μου, σε εκείνους που πονούσαν, προσπαθώντας να
βοηθήσω, να επουλώσω, να κρατήσω όρθια την κοινωνία μας. Αυτή η επιλογή, να μην μπω σε επικοινωνιακά παιχνίδια, ενόχλησε. Γιατί όταν δεν απαντάς
με κραυγές αλλά με δουλειά, τους κόβεις το οξυγόνο. Σήμερα, η αλήθεια ήρθε στο φως. Η δικαίωση από τη Δικαιοσύνη – και κυρίως η εμπιστοσύνη των πολιτών, που μου έδωσαν την ψήφο τους και μου στάθηκαν σε τόσο δύσκολες στιγμές – είναι η πιο ηχηρή απάντηση σε όσους προσπάθησαν να με λυγίσουν. Και αν κάποιοι ήθελαν να με «ξεδοντιάσουν», τελικά έμειναν οι ίδιοι φαφούτηδες – στα μάτια μιας κοινωνίας που ξέρει ποιος ήταν παρών και ποιος απλώς φώναζε από το περιθώριο.
– Η απόφαση του Εφετείου σας δικαιώνει, όπως είπατε, «για τρίτη φορά». Μετά από έναν τόσο μακροχρόνιο αγώνα, πώς βλέπετε σήμερα τον ρόλο της Δικαιοσύνης και την εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς;
Η απόφαση του Εφετείου αποτελεί για μένα μια καθαρή απόδειξη ότι, παρά τα προβλήματα και τις καθυστερήσεις της δικαιοσύνης και συμπεριλαμβάνοντας στη σκέψη μας ότι όλα αυτά διαδραματίστηκαν μέσα σε ένα γενικότερο πολιτικό κλίμα τεράστιας κοινωνικής πίεσης μέσα στο οποίο εξελισσόταν η δίκη λόγω και άλλων γεγονότων ( πχ Τέμπη), η δικαιοσύνη τελικά μπόρεσε να σταθεί στο ύψος της. Ο μακρύς αυτός αγώνας ενίσχυσε την πίστη μου στους θεσμούς, που θα πρέπει να λειτουργούν χωρίς παρεμβάσεις και με σεβασμό στο τεκμήριο αθωότητας, κλείνοντας τα
αυτιά σε μικροπολιτικές σειρήνες.
Γιατί δυστυχώς υπήρξαν σε αυτή τη διαδρομή και τέτοιες παρεμβάσεις που επιχειρήθηκε να γίνουν στο σώμα της δικαιοσύνης για εξυπηρέτηση μικροπολιτικών λόγων. Είναι κρίσιμο στη χώρα μας όπου παρατηρούνται προβλήματα σε πάρα πολλούς θεσμούς, οι πολίτες να εμπιστεύονται τη Δικαιοσύνη, γιατί αυτή τελικά αποτελεί τον βασικό πυλώνα της Δημοκρατίας και της κοινωνικής συνοχής.
-Έχει περάσει πλέον ένα σημαντικό διάστημα από τότε που παραδώσατε τη διοίκηση του Δήμου. Πώς αξιολογείτε μέχρι στιγμής τη θητεία της κας Τσεβά; Υπάρχουν σημεία στα οποία θεωρείτε ότι συνεχίστηκε το έργο σας ή αντίθετα χάθηκε η πορεία που είχατε χαράξει;
Από τότε που παραδόθηκε η διοίκηση του Δήμου Ραφήνας Πικερμίου στη διοίκηση Τσεβά, παρακολουθώ με ενδιαφέρον και ιδιαίτερη ανησυχία τις εξελίξεις. Υπάρχουν ορισμένα σημεία όπου συνεχίστηκε η πορεία που είχαμε χαράξει, ιδιαίτερα σε έργα που είχαν ήδη δρομολογηθεί και είχαν εξασφαλισμένη χρηματοδότηση, παρά τις όποιες παραφωνίες, που ήθελαν να ακυρώσουν τα πάντα. Ωστόσο, μαζί με τους πολίτες διαπιστώνω καθυστερήσεις, παρεκκλίσεις και οπισθοδρομήσεις από το αναπτυξιακό σχέδιο που εμείς είχαμε σχεδιάσει με στρατηγική και όραμα.
Ήδη ο δήμος βαίνει προς παύση πληρωμών, λόγω οικονομικής ασφυξίας που έχει δημιουργήσει η νέα διοίκηση με αψυχολόγητες και ακατανόητες ενέργειες της . Εύχομαι επιτέλους η σημερινή διοίκηση μειοψηφίας στο δημοτικό συμβούλιο αλλά και στη συνείδηση των πολιτών, να αντιληφθεί την ευθύνη της και να δώσει ώθηση σε έργα ουσίας, που πραγματικά έχει ανάγκη ο τόπος και η καθημερινότητα των πολιτών. Δυστυχώς διαπιστώνουμε κάθε μέρα πώς αυτή η ανεπαρκής διοίκηση χάνει ευκαιρίες για να δημιουργήσουμε έναν τόπο που αξίζει να ζούμε.
-Ποιο πιστεύετε ότι είναι το μεγαλύτερο στοίχημα για τη Ραφήνα και το Πικέρμι την επόμενη τετραετία; Είστε ικανοποιημένος από την κατεύθυνση που έχει πάρει σήμερα ο Δήμος;
Το μεγαλύτερο στοίχημα που έχουμε μπροστά μας για την επόμενη τετραετία είναι η βιώσιμη ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον, οι ανθεκτικές υποδομές και η ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής. Οι νέες χρήσεις γης που εξασφαλίσαμε από την κυβέρνηση κατά τη διάρκεια της δικής μας θητείας και θα ολοκληρωθούν την τρέχουσα θητεία, είναι το εργαλείο που θα οδηγήσει Ραφήνα και Πικέρμι μπροστά, για τα επόμενα 30 χρόνια. Η περιοχή μας έχει τεράστιες δυνατότητες και μία ανεπανάληπτη φυσική ομορφιά. Αρκεί να υπάρχει σχέδιο, διεκδίκηση και διαφάνεια, για να κάνουμε τα βήματα της επόμενης μέρας . Δυστυχώς, μέχρι στιγμής είμαι πλήρως απογοητευμένος από την κατεύθυνση που έχει πάρει ο Δήμος. Το ίδιο και οι πολίτες. Πρέπει σθεναρά να ξαναδιεκδικήσουμε να έρθουν βασικές υποδομές που καθυστερήσανε μέχρι σήμερα λόγω οικονομικών προβλημάτων της κεντρικής κυβέρνησης, όπως ο Προαστιακός και η Αττική Οδός και να προωθηθούν τα σχέδια πόλης που εμείς ξεκινήσαμε. Χρειάζεται μεγαλύτερη τόλμη, συνέπεια και δουλειά για να μη χαθούν οι ευκαιρίες που δημιουργήσαμε το προηγούμενο διάστημα.
-Βρίσκεστε σήμερα στη θέση της μείζονος αντιπολίτευσης. Ποιος είναι ο ρόλος που επιλέγετε να διαδραματίσετε από αυτή τη θέση και σκέφτεστε στο μέλλον να επαναδιεκδικήσετε τη Δημαρχία, εφόσον το επιβάλλουν οι συνθήκες και το ζητήσει η τοπική κοινωνία;
Ως επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης, επιλέγω να έχω έναν δημιουργικά παρεμβατικό ρόλο: να ελέγχω, να προτείνω και να υπερασπίζομαι το δημόσιο συμφέρον, χωρίς στείρες αντιπαραθέσεις. Η εμπειρία μου και η γνώση των θεμάτων του Δήμου, μου επιτρέπουν να συμβάλλω ουσιαστικά, ακόμα και από αυτή τη θέση. Όσο για το μέλλον έχω δηλώσει ότι τόσο προσωπικά εγώ, όσο και συνεργάτες μου, είμαστε αποφασισμένοι να ξαναδιεκδικήσουμε από τους πολίτες την εντολή διοίκησης, για να ολοκληρώσουμε το μεγάλο έργο που υλοποιήσαμε και προγραμματίσαμε για τα επόμενα χρόνια στον τόπο μας. Οι συνθήκες και η τοπική κοινωνία απαιτούν από εμάς να αναλάβουμε ξανά τα ηνία και ήδη έχουν εκφράσει ξεκάθαρα και ποικιλότροπα αυτή τους την επιθυμία. Αποτελεί δέσμευσή μου να σταθώ ξανά, με ευθύνη και καθαρό λόγο, δίπλα στους πολίτες, όπως έκανα πάντα.
-Το τελευταίο διάστημα παρατηρούνται συχνά εντάσεις ανάμεσα στη δημοτική αρχή και την αντιπολίτευση, με αποτέλεσμα πολλές φορές να δυσχεραίνεται ο διάλογος στο Δημοτικό Συμβούλιο. Πού αποδίδετε αυτή την πόλωση και τι πιστεύετε ότι πρέπει να αλλάξει ώστε να λειτουργήσει πιο συνθετικά και αποτελεσματικά η αυτοδιοίκηση στον Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου;
Η πόλωση που παρατηρείται στο Δημοτικό Συμβούλιο οφείλεται κυρίως σε έλλειψη ουσιαστικού διαλόγου, αλαζονική στάση της διοίκησης, αυτοδιοικητική άγνοια και απουσία διάθεσης συνεννόησης. Η Αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να λειτουργεί με αποκλεισμούς και αντιπαραθέσεις για το θεαθήναι. Χρειάζεται σεβασμός στις διαφορετικές απόψεις, διαφάνεια στις αποφάσεις και θεσμική συνεργασία. Ο ρόλος της αντιπολίτευσης είναι κρίσιμος και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται εχθρικά. Αν δεν μπουν στο επίκεντρο οι ανάγκες των πολιτών και δεν αναζητηθούν
συνθέσεις, ο Δήμος θα μείνει πίσω. Ήδη οπισθοδρομεί. Αυτό δεν το αξίζει ούτε ο τόπος μας ούτε οι δημότες. Το καλύτερο που έχει να κάνει η σημερινή δημοτική αρχή είναι αν δεν θέλει να αποχωρήσει, να κινηθεί προς μια ενωτική διοίκηση σε τοπικό επίπεδο, αφού η ίδια έχει αποδείξει την ανεπάρκεια της να χειριστεί, όχι μόνο τα σοβαρά ζητήματα, αλλά και την
καθημερινότητα του τόπου μας. Δυστυχώς δεν βλέπουμε ούτε αυτή την διάθεση. Μετράμε χαμένα χρόνια!
-Σας ευχαριστώ πολύ.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Η Φωνή της Ανατολικής Αττικής
