Της Ταμάρα Λεϊζέροβιτς, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Στις 12 Νοεμβρίου τα ξημερώματα δολοφονήθηκε μια μητέρα 50 ετών. Οι δράστες της άγριας αυτής επίθεσης είναι τρία ανήλικα παιδιά, το ένα από τα τρία είναι η ίδια της η κόρη. Άνοιξε την πόρτα του σπιτιού τους στους φίλους της και η ίδια παρέμεινε στο διπλανό δωμάτιο μέχρι να ολοκληρωθεί το σχέδιο τους. Ακούγονταν τα ουρλιαχτά της ίδιας της μητέρας της, εκείνη όμως δεν έκανε τίποτα για να το αποτρέψει. Στην απολογία τους τα παιδιά ισχυρίστηκαν πως το κίνητρο ήταν τα χρήματα αλλά και η απελευθέρωση της κόρης από την καταπιεστική μητέρα.
Η εγκληματικότητα στην εφηβεία δεν είναι καινούργιο ζήτημα, έχουν σημειωθεί πάρα πολλά στυγερά εγκλήματα με πρωταγωνιστές εφήβους, ακόμα και παιδιά. Λόγος δε γίνεται πλέον για τα <<αδικήματα ηλικίας>>, όπως σκασιαρχείο, διαμάχες μεταξύ γονέων ή συνομηλίκων και απειθαρχία . Τα ζητήματα που τίθενται είναι οι ένοπλες διαρρήξεις, βίαια επεισόδια μεταξύ συνομηλίκων και φόνοι. Ο αυξητικός ρυθμός που παρουσιάζει όμως η εγκληματικότητα σε αυτές τις ηλικίες θα έπρεπε να μας αναταράξει ώστε να μπορέσουμε να αναλογιστούμε τα βαθύτερα αίτια που οδηγούν τους νέους σε τέτοιες δράσεις και το πώς μπορούμε όλοι εμείς οι ενήλικοι να συμβάλλουμε ώστε να αποτρέψουμε να λαμβάνουν χώρα τέτοια γεγονότα στην κοινωνία.
Στο βιβλίο «Η ΕΦΗΒΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ» του John Gorger ,αναφέρεται ότι οι έφηβοι εγκληματίες είναι κατά βάση, οργισμένοι και προκλητικοί, μνησίκακοι, παρορμητικοί, καχύποπτοι για την εξουσία και χωρίς αυτοέλεγχο. Έχουν χαμηλότερη αυτοεκτίμηση και περισσότερα αισθήματα προσωπικής ανεπάρκειας, καθώς και συναισθηματικής και κοινωνικής απόρριψης.
Αρχιτέκτονες της προσωπικότητας του ανθρώπου είναι οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί. Ποιος τύπος λοιπόν γονέα είναι υπεύθυνος για τον παραβατικό έφηβο; Ποιος ο ρόλος του εκπαιδευτικού;
Δεν υπάρχει “καλός” η “κακός” γονέας, ωστόσο η ποιότητα της δράσης του κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Οι επικριτικοί, αυταρχικοί και καθόλα κακοποιητικοί γονείς, οι αποστασιοποιημένοι, αδιάφοροι, τιμωρητικοί οπωσδήποτε θα έχουν ένα παιδί το οποίο θα ακολουθήσει το παράδειγμα τους στις διαπροσωπικές του σχέσεις αλλά και στη γενικότερη συμπεριφορά του. Όσον αφορά τους εκπαιδευτικούς, να αναφέρω το γνωμικό του William Ward : «Ο μέτριος δάσκαλος μιλάει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο εξαιρετικός δάσκαλος δείχνει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει.». Ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι ο δεύτερος σημαντικότερος μετά τον γονέα καθώς αλληλεπιδρά με τα παιδιά μας στις σχολικές αίθουσες, ώρες ατελείωτες μεταλαμπαδεύει γνώσεις και παιδεία.
Η εγκληματικότητα των εφήβων είναι ψυχολογικό και κοινωνικό ζήτημα οπότε θα ήταν μεγάλη παράλειψη αν δεν αναφερθούμε και στο περιβάλλον-κοινωνία. Σε μια κοινωνία ανοργάνωτη και οικονομικά αδύναμη, συνηθίζεται το φαινόμενο των ανήλικων συμμοριών χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν έχουμε παραβατικές προσωπικότητες και σε εύπορα πλαίσια. Ας αναλογιστούμε όμως τα πρότυπα που προβάλλονται και κατακλύζουν τη καθημερινότητα μας, στο «εύκολο» χρήμα, στην προβολή της «άνετης» ανήθικης ζωής, στην ανομία που παρατηρείται ακόμα και στα κρατικά συστήματα.
Σε μια κοινωνία που νοσεί, για ποια παραδειγματική συμπεριφορά μπορούμε να κάνουμε λόγο; Ποιον να μιμηθεί ο νέος; Ποια χνάρια να ακολουθήσει; Εμείς οι ίδιοι διαμορφώνουμε τη πραγματικότητα των παιδιών μας, το παράδειγμα μας και το περιβάλλον που δημιουργούμε για κάθε νέο άνθρωπο που φέρνουμε σε αυτή τη ζωή.
Μετά το σοκ της είδησης που αφορά αυτή την αιματηρή επίθεση της Αγίας Βαρβάρας ,σας παρακαλώ μην αλλάξετε κανάλι, υβρίζοντας αυτά τα παιδιά. Αυτό το γεγονός θα ήταν καλό να αποτελέσει για τον καθένα μας ένα ερέθισμα, ένα ερέθισμα για το τι πρότυπα αποτελούμε εμείς οι ίδιοι για τη νεολαία και φυσικά ποιο είναι το περιβάλλον (αρχικά) του ίδιου μας του σπιτιού. Η ηθική και η αξία του καθένα μας διαμορφώνει τα παιδιά μας αύριο. Αν ο καθένας ξεκινήσει μια προσπάθεια για το ίδιο του το σπίτι οπωσδήποτε θα έχουμε ένα πιο υγιές σύνολο μελλοντικά. Είμαι βέβαιη πως πολλοί από εσάς διαβάζοντας αυτές τις γραμμές, θα ξεφυσήσετε και δεν θα σταθείτε, σκεπτόμενοι ίσως για το πόσοι πραγματικά θέλουν να αλλάξουν. Ωστόσο αυτή ακριβώς η σκέψη και αποστασιοποίηση που μας διακρίνει ως κοινωνία μας έχει φτάσει σε αυτό το σημείο, διότι ο φόνος δεν έγινε στο δικό μας σπίτι.
Σκέψου!
Η Ταμάρα Λεϊζέροβιτς είναι Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας.
Διεύθυνση: Πάρνηθος 23 (Εμπορικό Κέντρο Στάμου), 3ο όροφος, Αχαρνές, ΤΚ 13674
Τηλέφωνο: 2111137021
Κινητό: 6944 686 886
Site: http://leizerovich.gr/
